សុត្តន្តបិដក ​១៥

សុត្តន្តបិដក

ទីឃនិកាយ ទុតិយភាគ 

(១៥)



ឈ្មោះ
ទំព័រ
សីលក្ខន្ធវគ្គ 

កូដទន្តសូត្រ ទី ៥
កូដទន្តសូត្រ៖  រឿងកូដទន្តព្រាហ្មណ៍
 ពោលអំពីគុណ នៃកូដទន្តព្រាហ្មណ៍
 ពុទ្ធគុណកថា
១១
 យញ្ញសម្បទា ៣ ប្រការ មានបរិក្ខារ ១៦
១៧
 ការពោលអំពីព្រះបាទមហាវិជិតរាជ
១៩
 ការពោលអំពីមហាយ័ញ្ញ របស់ព្រះបាទមហាវិជិតរាជ
២១
 សេចក្តីត្រិះរិះ របស់កូដទន្តព្រាហ្មណ៍
៤៣
 ពុទ្ធយញ្ញកថា និក្ខភត្តទាន
៤៥
 សរណគមន៍
៤៧
 ការកើតឡើងនៃព្រះតថាគត
៤៩
  ការសម្តែងខ្លួនជាឧបាសក នៃកូដទន្តព្រាហ្មណ៍
៥១
  ការយាងចូលទៅកាន់រោងយញ្ញពិធី របស់កូដទន្តព្រាហ្មណ៍
៥៣
មហាលិសូត្រ ទី ៦
មហាលិសូត្រ៖ សុត្តនិទាន
៥៧
 សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនដោយចំណែកមួយ ការឃើញនូវរូបទិព្វ
៦១
 សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនដោយចំណែកមួយ ការស្តាប់ឮ សម្លេងទិព្វ
៦៣
 សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនទាំងពីរចំណែក ការឃើញរូបទិព្វជាដើម
៦៥
 ការប្រព្រឹត្តិដែលជាហេតុធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវសមាធិភាវនា
៦៧
  ការធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវចេតោវិមុត្ត និងបញ្ញាវិមុត្តិជាដើម
៦៩
 ពុទ្ធគុណកថា សីលសម្បទា ឈាន
៧១
 ការត្រេកអរចំពោះភាសិតរបស់ព្រះមានព្រះភាគ
៧៣
ជាលិយសូត្រ ទី ៧
ជាលិយសូត្រ៖  សីលសម្បទា ឈាន
៧៥
 ការត្រេកអរចំពោះភាសិតរបស់ព្រះមានព្រះភាគ
៧៧
មហាសីហនាទសូត្រ ទី ៨
មហាសីហនាទសូត្រ៖ ការតិះដៀលតបៈទាំងពួងជាដើម
៧៩
 ពោលអំពីការលះអកុសលធម៌
៨១
 ពោលអំពីការសមាទានកុសលធម៌
៨៣
 ពោលអំពីផ្តើមនូវតបៈរបស់អចេលកស្សប
៨៧
 សម្បទា ៣ ប្រការ
៩១
 ពោលអំពីសាមញ្ញគុណ នឹងព្រហ្មញ្ញគុណ
៩៣
 ពោលអំពីការចម្រើនមេត្តាចិត្ត
៩៧
 សម្បទា ៣ យ៉ាង
១០១
 សីហនាទក្នុងបរិសទ្យទាំងឡាយ
១០៣
 តិត្ថិយបរិវាស នឹងបព្វជ្ជាឧបសម្បទានៃអចេលកស្សប
១០៧
បោដ្ឋបាទសូត្រ ទី ៩
បោដ្ឋបាទសូត្រ៖  ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ពុទ្ធដំណើរចូលទៅរកបោដ្ឋបាតបរិព្វាជក
១១១
 ការពោលអំពីអភិសញ្ញានិរោធ
១១៣
 តតិយជ្ឈាន និងចតុត្ថជ្ឈាន
១១៧
 អរូបជ្ឈានមានវិញ្ញាណញ្ចាយតនជ្ឈានជាដើម
១១៩
 អនុបុព្វាភិសញ្ញានិរោធសម្បជានសមាបត្តិ
១២១
 ការពោលអំពីសញ្ញានឹងញាណ
១២៣
 ការពោលអំពីសញ្ញានឹងខ្លួន
១២៥
 ប្រស្នាដែលតថាគតមិនបានព្យាករ
១២៧
 ប្រស្នាដែលព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ព្យាករនឹងប្រស្នាដែលមិនទ្រង់ ព្យាករ
១២៩
 ចិត្តហត្ថិសារីបុត្ត និងបោដ្ឋបាទបរិព្វាជក
១៣១
 ធម៌ប្រព្រឹត្តទៅដោយចំណែកមួយក៏មាន មិនមែនដោយចំណែក មួយក៏មាន
១៣៣
 ធម៌ដែលប្រព្រឹត្តទៅដោយចំណែកមួយ
១៣៥
 ការពោលអំពីទិដ្ឋិរបស់សមណព្រាហ្មណ៍
១៣៧
 ការបាននូវឱឡារិកអត្តភាព
១៤៥
 ការបាននូវអរូបអត្តភាព
១៤៧
 ការបាននូវអត្តភាពមានឱឡារិកអត្តភាពជាដើម
១៥១
 សេចក្តីដោះស្រាយរបស់ចិត្តហត្ថិសារីបុត្រ
១៥៣
 ការបាននូវអត្តភាពមានឱឡារិកអត្តភាពជាដើម
១៥៧
 ព្រះចិត្តហត្ថិសារីបុត្តមានអាយុបានសម្រេចព្រះអរហត្ត
១៥៩
សុភសូត្រ ទី ១០
សុភសូត្រ ៖  មាណពចូលទៅកាន់សំណាក់នៃព្រះអានន្ទត្ថេរ
១៦១
 ព្រះអានន្ទត្ថេរចូលទៅកាន់លំនៅរបស់សុភមាណព
១៦៣
 ការបាននូវសទ្ធាក្នុងព្រះតថាគត
១៦៥
 ការចិញ្ចឹមជីវិតខុស ព្រោះតិរច្ឆានវិជ្ជា
១៦៧
 សតិសម្បទា
១៧១
 ការជម្រះចិត្តឲ្យស្អាតចាកនីវរណធម៌ទាំង ៥
១៧៣
 សេចក្តីឧបមានៃនីវរណធម៌ទាំង ៥
១៧៥
 ការពោលអំពីឈាន សេចក្តីឧបមានៃឈាន
១៧៧
 ការពោលសរសើរព្រះអានន្ទត្ថេរ នៃសុភមាណព
១៨៣
 ការពោលអំពីបញ្ញា សេចក្តីឧបមានៃបញ្ញា
១៨៥
 ការពោលអំពីបញ្ញា សោតធាតុជាទិព្វ
១៨៩
  ការពោលអំពីបញ្ញា ចេតោបរិយញ្ញាណ
១៩១
 បុព្វេនិវាសានុស្សតិញ្ញាណ
១៩៣
 ចុតូបបាតញ្ញាណ
១៩៥
 អាសវក្ខយញ្ញាណ
១៩៧
 សុភមាណពសរសើរព្រះអានន្ទត្ថេរ ការសំដែងខ្លួនជាឧបាសក
១៩៩
កេវដ្ដសូត្រ ទី ១១
កេវដ្ដសូត្រ៖  បាដិហារ្យ ៣ យ៉ាង ការពោលអំពីឥទ្ធិវិធី
២០៣
 ការពោលអំពីអាទេសនាបាដិហារ្យ
២០៥
 ការពោលអំពីអនុសាសនីបាដិហារ្យ
២០៧
 រឿងភិក្ខុអ្នកស្វែងរកមហាភូតរូប
២០៩
 សេចក្តីព្យាករណ៍ប្រស្នាអំពីមហាភូតរូប
២១៩
លោហិច្ចសូត្រ ទី ១២
លោហិច្ចសូត្រ៖  សុត្តនិទាន ការទូលសួរអំពីមិនមានអាពាធជាដើម (ចំពោះ ព្រះមានព្រះភាគ)
២២៣
 ការក្រាបបង្គំទូលភត្តកាល ចំពោះព្រះមានព្រះភាគ
២២៥
  ពោលអំពីព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់សាកសួរលោហិច្ចព្រាហ្មណ៍
២២៧
 ពោលអំពីការទ្រង់ដោះទិដ្ឋិខុស របស់លោហិច្ចព្រាហ្មណ៍
២៣១
 គ្រូដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់ មាន ៣ ពួក
២៣៥
 គ្រូទី ២ ដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់
២៣៧
 គ្រូទី ៣ ដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់
២៣៩
 សាស្តាមិនគួរដល់ការចោទប្រកាន់ ការសម្តែងខ្លួនជា ឧបាសក នៃលោហិច្ចព្រាហ្មណ៍
២៤១
តេវិជ្ជសូត្រ ទី ១៣
តេវិជ្ជសូត្រ៖  ការប្រឹក្សាគ្នានៃវាសេដ្ឋមាណព និងភារទ្វាជមាណព ពុទ្ធគុណកថា
២៤៥
 ពោលអំពីវាសេដ្ឋមាណព និងភារទ្វាជមាណព មានសេចក្តីប្រកាន់ខុសគ្នា
២៤៧
 ពោលអំពីព្រះមានព្រះភាគទ្រង់សាកសួរវាសេដ្ឋមាណព
២៤៩
 មគ្គាមគ្គកថា ពួកឫសីជាបុព្វបុរស
២៥៧
 សេចក្តីឧបមាដោយជណ្តើរ
២៥៩
 ពួកឫសីជាបុព្វបុរស
២៦១
 សេចក្តីឧបមា ដោយស្ទឹងអចិរវតី
២៦៣
 កាមគុណទាំង ៥
២៦៥
 នីវរណធម៌ ៥ ប្រការ
២៦៧
 បដិបទាជាគ្រឿងញុំាងសត្វឲ្យទៅកាន់ព្រហ្មលោក
២៧១
 ការពោលអំពីចេតោវិមុត្តិ មានកំណត់ប្រមាណមិនបាន
២៧៥
 ការសម្តែងខ្លួនជាឧបាសក នឹងបញ្ជីរឿងនៃសីលក្ខន្ធវគ្គនោះ
២៧៩


ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

សង្ឃាទិសេសទី១

បារាជិកកណ្ឌ បឋមសិក្ខាបទ

ព្រហ្ម​ជាល​សូត្រ​ ​ទី​ ​១​