សុត្តន្តបិដក ១៦
សុត្តន្តបិដក
ទីឃនិកាយ តតិយភាគ
(១៦)
ឈ្មោះ
|
ទំព័រ
|
មហាវគ្គ
មហាបទានសូត្រ
ទី ១
|
|
មហាបទានសូត្រ ភាណវារៈ ទី
១៖ ប្រវត្តិនៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ៧ ព្រះអង្គ
|
៣
|
ពោលអំពីបុព្វេនិវាសានុស្សតិរបស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
១៥
|
ពោលអំពីធម្មតារបស់ព្រះពោធិសត្វ
|
២៣
|
ពោលអំពីមហាបុរិសលក្ខណៈ ៣២ ប្រការ
|
៣៣
|
ពោលអំពីប្រវត្តិរបស់ព្រះវិបស្សីកុមារ
|
៤១
|
មហាបទានសូត្រ ភាណវារៈ ទី
២៖ ព្រះវិបស្សីកុមារស្តេចទៅកាន់ឱទ្យាន
|
៤៥
|
ពោលអំពីការទតឃើញទេវទូតទី ១
|
៤៧
|
ពោលអំពីការទតឃើញទេវទូតទី ២
|
៤៩
|
ពោលអំពីព្រះតម្រិះរបស់ព្រះបាទពន្ធុមៈ
|
៥៣
|
ពោលអំពីការទតឃើញទេវទូតទី៣
|
៥៥
|
ពោលអំពីព្រះតម្រិះរបស់ព្រះបាទពន្ធុមៈ
|
៥៩
|
ពោលអំពីការទតឃើញអ្នកបួស
|
៦១
|
ការទ្រង់ព្រះផ្នួសនៃព្រះវិបស្សីកុមារ
|
៦៣
|
ព្រះតម្រិះរបស់ព្រះវិបស្សីពោធិសត្វ
|
៦៥
|
ការទ្រង់ពិចារណាសមុទយវារៈ
|
៦៧
|
ការទ្រង់ពិចារណានិរោធវារៈ
|
៧១
|
ការទ្រង់ពិចារណាការកើតនឹងការរលត់ក្នុងឧបាទានក្ខន្ធ ៥
|
៧៥
|
មហាបទានសូត្រ ភាណវារៈ
ទី៣៖ ពោលអំពីការទ្រង់ព្រះតម្រិះរបស់ព្រះពុទ្ធវិបស្សី
|
៧៧
|
ពោលអំពីការអារាធនានៃមហាព្រហ្ម
|
៧៩
|
ការទ្រង់ប្រមើលមើលនូវសត្វលោក
|
៨១
|
គាថាជាពាក្យអារាធនានៃព្រហ្ម
|
៨៣
|
រឿងព្រះខណ្ឌរាជកុមារនឹងតិស្សកុមារ
|
៨៥
|
រឿងព្រះខណ្ឌរាជកុមារនឹងតិស្សកុមារ ធម្មចក្ខុ
|
៨៧
|
ពោលអំពីសេចក្តីត្រិះរិះរបស់ពួកមហាជន
|
៨៩
|
បព្វជ្ជា ឧបសម្បទារបស់ពួកមហាជន
|
៩១
|
ធម្មចក្ខុរបស់បព្វជិតទាំង៨ហ្មឺន៤ពាន់
|
៩៣
|
ព្រះតម្រិះរបស់ព្រះពុទ្ធវីបស្សី
|
៩៥
|
ពោលអំពីការត្រាច់ទៅកាន់ចារិកនៃពួកសាវ័ក
|
៩៧
|
ការបន្លឺសូរសព្ទនៃពួកទេវតា
|
១០១
|
ការទ្រង់សម្តែងបាតិមោក្ខ
|
១០៣
|
ពោលអំពីការក្រាបបង្គំទូលនៃទេវតា
|
១០៥
|
ធម្មធាតុដែលតថាគតបានជ្រាបច្បាស់ហើយ
|
១១៥
|
មហានិទានសូត្រ
ទី ២
|
|
មហានិទានសូត្រ
ពុទ្ធភាណវារៈ៖ ពោលអំពីបដិច្ចសមុប្បាទ
|
១១៩
|
ពោលអំពីហេតុនឹងបច្ច័យនៃអកុសលធម៌ទាំងឡាយ
|
១២៥
|
ពោលអំពីហេតុបច្ច័យនៃធម៌ទាំងឡាយមានឆន្ទរាគជាដើម
|
១២៩
|
ពោលអំពីហេតុបច្ច័យនៃទេវតា
|
១៣១
|
ពោលអំពីហេតុបច្ច័យនៃធម៌ទាំងឡាយមានផស្សៈជាដើម
|
១៣៣
|
ពោលអំពីការបញ្ញត្តិខ្លួន
|
១៣៥
|
ពោលអំពីការមិនបញ្ញត្តិខ្លួន
|
១៣៩
|
ពោលអំពីការពិចារណាខ្លួន
|
១៤១
|
ពោលអំពីការមិនពិចារណានូវវេទនាថាជាខ្លួន
|
១៤៧
|
ពោលអំពីវិញ្ញាណដ្ឋិតិទាំង ៧
|
១៤៧
|
ពោលអំពីវិមោក្ខទាំង ៨
|
១៥១
|
ឧភតោភាគវិមុត្តិ
|
១៥៣
|
មហាបរិនិព្វានសូត្រ
ទី ៣
|
|
មហាបរិនិព្វានសូត្រ
វជ្ជិភាណវារៈ៖ និទានកថា
|
១៥៥
|
ពោលអំពីអបរិហានិយធម៌ ទាំង ៧ របស់ពួកវជ្ជីក្សត្រិយ៍
|
១៥៧
|
ភិក្ខុភាណវារៈ ការទ្រង់ឲ្យប្រជុំភិក្ខុទាំងឡាយ
|
១៦៣
|
អបរិហានិយធម៌ ទាំង ៧ របស់ពួកភិក្ខុ
|
១៦៥
|
អបរិហានិយធម៌ ទាំង ៦ របស់ពួកភិក្ខុ
|
១៧៣
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ព្រះមានព្រះភាគស្តេចទៅកាន់អម្ពលដ្ឋិកាឱទ្យាន
|
១៧៥
|
មហាបរិនិព្វានសូត្រ ពុទ្ធភាណវារៈ៖ ពោលអំពីការសាកសួរព្រះពុទ្ធគុណ
|
១៧៧
|
ពោលអំពីអានិសង្សនៃត្រៃសិក្ខា
|
១៨១
|
ព្រះមានព្រះភាគ ស្តេចចូលទៅកាន់ផ្ទះសំណាក់
|
១៨៣
|
ពោលអំពីអានិសង្សនៃបុគ្គលមានសីលមាន ៥ ប្រការ
|
១៨៥
|
ពោលអំពីការសាងក្រុងក្នុងបាដលិគ្រាម
|
១៨៧
|
រឿងសុនីធៈនឹងវស្សការព្រាហ្មណ៍
|
១៨៩
|
អនុមោទនាគាថា
|
១៩១
|
ព្រះឧទានរបស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
១៩៣
|
ការទ្រង់សម្តែងចតុរារិយសច្ច
|
១៩៥
|
ការក្រាបបង្គំទូលសួរគតិរបស់ពួកសាវ័ក
|
១៩៧
|
ការទ្រង់ព្យាករណ៍គតិរបស់ពួកសាវ័ក
|
១៩៩
|
ការទ្រង់សម្តែងធម្មបរិយាយឈ្មោះធម្មាទាសៈ
|
២០១
|
ការទ្រង់សម្តែងសតិប្បដ្ឋាន ៤
|
២០៣
|
រឿងស្រីផ្កាមាសឈ្មោះអម្ពបាលី
|
២០៥
|
រឿងស្តេចលិច្ឆវី
|
២០៧
|
ការស្តេចទៅកាន់ទីអង្គាស របស់នាងអម្ពបាលី
|
២០៩
|
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់មានអាពាធដ៏ក្លៀវក្លា
|
២១១
|
ទ្រង់មានព្រះពុទ្ធដីកាប្រារព្ធនឹងព្រះអានន្ទត្ថេរ
|
២១៣
|
ព្រះមានព្រះភាគ ស្តេចចូលទៅកាន់បាវាលចេតិយ
|
២១៥
|
ពោលអំពីអានុភាពនៃឥទ្ធិបាទទាំង ៤
|
២១៧
|
ពោលអំពីការក្រាបទូលអារាធនាឲ្យព្រះមានព្រះភាគបរិនិព្វាន
|
២១៩
|
ការទ្រង់ដាក់អាយុសង្ខារ
|
២២៥
|
ពោលអំពីហេតុនៃការកក្រើកផែនដី
|
២២៧
|
ពោលអំពីបរិសទ្យ ៨ ពួក
|
២២៩
|
ពោលអំពីអភិភាយតនៈទាំង ៨
|
២៣១
|
វិមោក្ខ ៨ រឿងក្រុងមារ
|
២៣៧
|
ពោលអំពីពុទ្ធបរិសទ្យ ៤ ពួក
|
២៣៩
|
ពោលអំពីអានុភាពរបស់ឥទ្ធិបាទ
|
២៤៥
|
ពោលអំពីសំវេជនីយធម៌
|
២៥១
|
ការទ្រង់ឲ្យប្រជុំភិក្ខុសង្ឃ
|
២៥៣
|
ពោលអំពីអភិញ្ញាទេសិតធម៌
|
២៥៥
|
ការទ្រង់ទតក្រុងវេសាលី ជាបច្ឆិមទស្សនៈ
|
២៥៧
|
ពោលអំពីអរិយធម៌ ៤
|
២៥៩
|
ពោលអំពីមហាបទេសទាំង ៤
|
២៦១
|
រឿងនាយចុន្ទកម្មារបុត្ត
|
២៦៧
|
ព្រះលោហិតប្បក្ខន្ទិកាពាធ
|
២៧១
|
ពោលអំពីហេតុជាអស្ចារ្យចម្លែក
|
២៧៣
|
ការសម្តែងខ្លួនជាឧបាសក នៃបុក្កុសមល្លបុត្ត
|
២៨១
|
ពោលអំពីហេតុជាអស្ចារ្យចម្លែក
|
២៨៣
|
ពោលអំពីពុទ្ធដំណើរទៅកាន់ស្ទឹងកកុធៈ
|
២៨៥
|
ពោលអំពីចង្ហាន់បិណ្ឌបាតទាំង ២ ដែលមានផលច្រើនជាង
|
២៨៧
|
ពោលអំពីការបូជាចំពោះតថាគត
|
២៨៩
|
រឿងឧបវាណភិក្ខុ
|
២៩១
|
ពោលអំពីសេចក្តីកន្ទក់កន្ទេញ របស់ទេវតា
|
២៩៣
|
ពោលអំពីសំវេជនីយដ្ឋាន ៤ កន្លែង
|
២៩៥
|
ពោលអំពីការប្រតិបត្តិក្នុងព្រះសរីរៈ របស់ព្រះចក្រពត្តិរាជ
|
២៩៧
|
ពោលអំពីថូបារហបុគ្គល ៤ ពួក
|
២៩៩
|
ទ្រង់ឲ្យត្រាស់ហៅព្រះអានន្ទត្ថេរ
|
៣០១
|
ពោលអំពីអច្ឆរិយព្ភុតធម៌៤យ៉ាងក្នុងព្រះអានន្ទត្ថេរ
|
៣០៣
|
ពោលអំពីអច្ឆរិយព្ភុតធម៌៤យ៉ាងក្នុងព្រះចក្រពត្តិរាជ
|
៣០៥
|
ពោលអំពីរាជធានីឈ្មោះកុសាវតី
|
៣០៧
|
ពោលអំពីការថ្វាយដំណឹង ដល់មល្លក្សត្រិយ៍ នៅក្រុងកុសិនារា
|
៣០៩
|
រឿងសុភទ្ទបរិព្វាជក
|
៣១១
|
ពោលអំពីគ្រូអ្នកធ្វើលទ្ធិដូចជាកំពង់ ទាំង ៦ នាក់
|
៣១៥
|
ការទ្រង់សម្តែងធម៌ ដល់សុភទ្ទបរិព្វាជក
|
៣១៧
|
បព្វជ្ជានឹងឧបសម្បទា របស់សុភទ្ទបរិព្វាជក
|
៣១៩
|
មហាបរិនិព្វានសូត្រ
បរិនិព្វានភាណវារៈ៖ ព្រះបច្ឆិមវាចារបស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
៣២១
|
ការបរិនិព្វាននៃព្រះមានព្រះភាគ
|
៣២៥
|
ការថ្វាយដំណឹងបរិនិព្វាន
|
៣៣១
|
មល្លក្សត្រិយ៍ជាប្រធាន ៨ អង្គ
|
៣៣៣
|
ការថ្វាយព្រះភ្លើងព្រះសរីរៈ របស់ព្រះតថាគត
|
៣៣៥
|
រឿងព្រះមហាកស្សបត្ថេរ
|
៣៣៧
|
រឿងព្រះបាទអជាតសត្តុជាដើម
|
៣៤៣
|
ការចែកព្រះសរីរធាតុ របស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
៣៤៧
|
ពុទ្ធសារីរិកគាថា
|
៣៤៩
|
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น