សុត្តន្តបិដក ១៨
សុត្តន្តបិដក
ទីឃនិកាយ បញ្ចមភាគ
(១៨)
ឈ្មោះ
|
ទំព័រ
|
បាដិកវគ្គ
បាដិកសូត្រ ទី ១ |
|
បាដិកសូត្រ៖ រឿងសុនក្ខត្តលិច្ឆវិបុត្រ
ពោលអំពីការក្រាបបង្គំលាព្រះមានព្រះភាគ
|
៣
|
ពោលអំពីឥទ្ធិប្បាដិហារិយ៍
|
៥
|
ពោលអំពីច្បាប់ទម្លាប់
|
៧
|
ពោលអំពីគុណនៃព្រះរត្នត្រ័យ
|
៩
|
ពោលអំពីព្រះមានព្រះភាគគង់នៅក្នុងឧត្តរកានិគម
|
១១
|
ពោលអំពីកុក្កុរវត្តរបស់អចេលកោរក្ខត្តិយៈ
|
១៣
|
ពោលអំពីការធ្វើមរណកាលរបស់អចេលកោរក្ខត្តិយៈ
|
១៥
|
ពោលអំពីការធ្វើនឹងមិនធ្វើឥទ្ធិប្បាដិហារិយ៍
|
១៧
|
ប្រស្នារបស់សុនក្ខត្តលិច្ឆវិបុត្រ
|
១៩
|
ពោលអំពីទិដ្ឋិអាក្រក់របស់សុនក្ខត្តលិច្ឆវិបុត្រ
|
២១
|
រឿងអចេលបាដិកបុត្រ
|
២៣
|
ពោលអំពីការរើសគូប្រណាំងប្រជែងរបស់អចេលបាដិកបុត្រ
|
២៥
|
ព្រះវាចារបស់ព្រះមានព្រះភាគមិនដែលមានដំណើរបែកចេញជា ២ ផ្លូវ
|
២៧
|
ពោលអំពីសេចក្តីប្រព្រឹត្តរបស់អចេលបាដិកបុត្រ
|
២៩
|
ព្រះមានព្រះភាគស្តេចចូលទៅកាន់អារាមរបស់អចេលបាដិកបុត្រ
|
៣១
|
ពោលអំពីភ័យសេចក្តីតក់ស្លុតព្រឺរោមរបស់អចេលបាដិកបុត្រ
|
៣៣
|
ពោលអំពីបុរសម្នាក់ចូលទៅរកអចេលបាដិកបុត្រ
|
៣៥
|
ពោលអំពីការបរាជ័យរបស់អចេលបាដិកបុត្រ
|
៣៧
|
ពោលអំពីសេចក្តីប្រៀបធៀបដោយសីហមិគរាជនឹងចចកចាស់
|
៤៥
|
គាថាជាគ្រឿងប្រៀបធៀប ដោយសីហមិគរាជនឹងចចកចាស់
|
៤៧
|
ពោលអំពីឥទ្ធិប្បាដិហារិយ៍
|
៥១
|
ពោលអំពីច្បាប់ទម្លាប់ជាដើម
|
៥៣
|
ពោលអំពីមហាព្រហ្មជាដើម
|
៥៥
|
ពួកទេវតា
ឈ្មោះខិឌ្ឌាបទោសិកា និងការបញ្ញតិ្តច្បាប់ទំលាប់
|
៥៩
|
ពួកទេវតាឈ្មោះមនោបទោសិកានឹងមិនមែនមនោបទោសិកា
|
៦៣
|
ពោលអំពីការបញ្ញត្តិច្បាប់ទម្លាប់ដែលកើតឡើងដោយមិនអាស្រ័យហេតុ
|
៦៥
|
ពោលអំពីសុភវិមោក្ខ
|
៦៧
|
ឧទុម្ពរិកសូត្រ
ទី ២
|
|
ឧទុម្ពរិកសូត្រ៖ រឿងនិគ្រោធបរិព្វាជក
|
៧១
|
ពោលអំពីតបោជិគុច្ឆវាទ ជាដើម
|
៧៧
|
ពោលអំពីឧបក្កិលេសនៃការខ្ពើមបាប ដោយព្យាយាមជាគ្រឿងដុតកិលេស
|
៨៣
|
ពោលអំពីសេចក្តីបរិសុទ្ធនៃការខ្ពើមបាប ដោយព្យាយាមជាគ្រឿងដុតកិលេស
|
៨៩
|
ពោលអំពីតបោជិគុច្ឆវាទ ដែលដល់នូវកំពូលធម៌ និងខ្លឹមធម៌
|
៩៥
|
ពោលអំពីការសាកសួរនៃសន្ធានគហបតី
|
១០៥
|
ពោលអំពីគុណនៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ
|
១០៧
|
ពោលអំពីអានិសង្សដ៏ឧត្តមនៃការប្រតិបត្តិក្នុងធម្មវិន័យ
|
១០៩
|
ចក្កវត្តិសូត្រ
ទី ៣
|
|
ចក្កវត្តិសូត្រ៖ រឿងស្តេចចក្រពត្តិព្រះនាមទល្ហនេមិ រតនៈ ៧ប្រការ
|
១១៧
|
ចក្ករ័តន៍ជាទិព្វបាត់ទៅ
|
១១៩
|
ពោលអំពីចក្កវត្តិវត្ត
|
១២១
|
អានុភាពនៃចក្ករ័តន៍
|
១២៣
|
អានុភាពនៃចក្ករ័តន៍ ការទ្រង់ប្រៀនប្រដៅដោយធម៌
|
១២៥
|
ចក្ករ័តន៍ជាទិព្វច្យុតចាកទី
|
១២៧
|
ចក្ករ័តន៍ជាទិព្វបាត់ទៅ
|
១២៩
|
ការមិនទ្រង់ព្រះរាជទានទ្រព្យដល់ពួកមនុស្សដែលឥតទ្រព្យ
|
១៣១
|
ការទ្រង់ព្រះរាជទានទ្រព្យ ការទ្រង់ប្រៀនប្រដៅដោយធម៌
|
១៣៣
|
អទិន្នាទាន ការកាត់ក្បាល (ចោរ)
|
១៣៥
|
ការមិនទ្រង់ព្រះរាជទានទ្រព្យជាដើម
|
១៣៧
|
អកុសលកម្មបថ ១០ ប្រការ សេចក្តីសាបសូន្យអាយុ
|
១៤១
|
ដំណើរកើតឡើងនៃសេចក្តីទ័លក្រជាដើម
|
១៤៣
|
សេចក្តីប្រៀបដោយស្មៅគែលលក ជាភោជនដ៏ប្រសើរ
|
១៤៥
|
និយាយអំពីគំនុំដ៏ក្លៀវក្លាជាដើម
|
១៤៧
|
សេចក្តីវៀរចាកអកុសលកម្មបថ
សេចក្តីចំរើនដោយអាយុ ជាដើម
|
១៤៩
|
ការកើតឡើងនៃព្រះបាទសង្ខរាជ
|
១៥៣
|
អំពីគុណកថានៃព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ព្រះនាមមេត្តេយ្យ
|
១៥៥
|
និយាយអំពីធម៌ចម្រើនអាយុជាដើម
|
១៥៧
|
និយាយអំពីឈានទាំង ៤
|
១៥៩
|
អគ្គញ្ញសូត្រ
ទី ៤
|
|
អគ្គញ្ញសូត្រ ៖ និយាយអំពីវណ្ណៈទាំង ៤
|
១៦៣
|
និយាយអំពីធម៌សនឹងធម៌ខ្មៅ
|
១៦៧
|
ពោលអំពីជាតិផ្សេង ៗ ជាដើម
|
១៦៩
|
សេចក្តីចម្រើននៃលោក
|
១៧១
|
និយាយអំពីផែនដីមានរសជាដើម
|
១៧៣
|
និយាយអំពីក្រមរផែនដីជាដើម
|
១៧៥
|
និយាយអំពីពណ៌សម្បុរជាដើម
|
១៧៧
|
ការសម្លឹងមើលគ្នាទៅវិញទៅមក
|
១៧៩
|
និយាយអំពីការនាំយកស្រូវសាលីជាដើម
|
១៨១
|
ការចែកស្រូវសាលី ការតាំងភ្លឺស្រែ
|
១៨៣
|
ការសន្មតិសត្វម្នាក់ ការប្រគល់ឲ្យចំណែកស្រូវសាលី
|
១៨៥
|
និយាយអំពីបាបធម៌មានអទិន្នាទានជាដើម
|
១៨៩
|
ការកើតឡើងនៃអក្ខរទី ៣ ថា អជ្ឈាយិកា អជ្ឈាយិកា
|
១៩១
|
ការប្រព្រឹត្តិអាក្រក់ ផលនៃការប្រព្រឹត្តិអាក្រក់
|
១៩៣
|
ការប្រព្រឹត្តិល្អ ផលនៃការប្រព្រឹត្តិល្អ
|
១៩៥
|
គាថារបស់សនង្កុមារព្រហ្ម
|
១៩៧
|
សម្បសាទនីយសូត្រ
ទី ៥
|
|
សម្បសាទនីយសូត្រ៖ ការត្រាស់សួរចំពោះព្រះសារីបុត្រ
|
២០១
|
សម្បសាទនទេសនា សេចក្តីឧបមាដោយនគរ
|
២០៣
|
ពោធិបក្ខិយធម៌ កិរិយាញុំាងបុគ្គលឲ្យស្គាល់នូវអាយតនៈ
|
២០៥
|
ដំណើរចុះកាន់គភ៌មាន ៤ យ៉ាង
|
២០៧
|
អាទេសនវិធី ទី ៣
|
២០៩
|
ទស្សនសមាបត្តិ ៤
|
២១១
|
បុគ្គល ៧ ពួក
|
២១៣
|
បដិបទា ៤ យ៉ាង
|
២១៥
|
អនុសាសនវិធា ៤ យ៉ាង
|
២១៧
|
វិមុត្តិញ្ញាណរបស់បុគ្គលដទៃ
|
២១៩
|
សស្សតវាទ ៣ ប្រការ
|
២២១
|
បុព្វេនិវាសានុស្សតិញ្ញាណ
|
២២៥
|
ឥទ្ធិវិធា ២ យ៉ាង
|
២២៧
|
ឫទ្ធិប្រកបដោយអាសវៈ ឫទ្ធិមិនមានអាសវៈ
|
២២៩
|
ព្រះសារីបុត្រសួរ ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ព្យាករ
|
២៣១
|
ព្រះឧទាយីសម្តែងអំពីសេចក្តីជ្រះថ្លា
|
២៣៥
|
បាសាទិកសូត្រ
ទី ៦
|
|
បាសាទិកសូត្រ ៖ ការក្រាបបង្គំទូលចំពោះព្រះមានព្រះភាគ
|
២៣៩
|
ធម្មវិន័យដែលសាស្តាពោលទុកមិនល្អ
|
២៤១
|
កិរិយាត្រាស់ដឹងនៃព្រះសាស្តា
ភាវៈនៃធម៌ដែលទ្រង់សម្តែងទុកល្អហើយ
|
២៤៣
|
ពួកសាវ័កដែលមិនបានដឹងសេចក្តីច្បាស់ក្នុងព្រះសទ្ធម្ម
|
២៤៧
|
ភាវៈនៃសាស្តាជាថេរៈជាអ្នកដឹងរាត្រីជាដើម
|
២៤៩
|
ភាវៈនៃពួកភិក្ខុជាថេរៈជាអ្នកឆ្លៀវឆ្លាសជាដើម
|
២៥៥
|
ព្រហ្មចារ្យបរិបូណ៌ទាំងអស់
|
២៥៧
|
ពោលអំពីអភិញ្ញាទេសិតធម៌
|
២៥៩
|
ធម្មភាសិតរបស់សង្ឃជាសព្រហ្មចារី
|
២៦១
|
ការទ្រង់អនុញ្ញាតបច្ច័យមានចីវរប្បច័្ចយជាដើម
|
២៦៥
|
សុខល្លិកានុយោគ ៤ យ៉ាង
|
២៦៧
|
អានិសង្សនៃសុខល្លិកានុយោគ ៤យ៉ាង
|
២៧១
|
ការឈប់ប្រព្រឹត្តកន្លងហេតុ ទាំង ៩ យ៉ាង
|
២៧៣
|
ប្រស្នាដែលព្រះតថាគតទ្រង់ព្យាករនឹងមិនព្យាករ
|
២៧៥
|
ប្រស្នាដែលព្រះតថាគតទ្រង់មិនព្យាករ
|
២៧៧
|
ទិដ្ឋិនិស្ស័យដែលប្រព្រឹត្តទៅក្នុងចំណែកខាងដើម
ជាដើម
|
២៨១
|
អធិប្បញ្ញត្តិនៃសមណព្រាហ្មណ៍ទាំងឡាយ
|
២៨៣
|
សតិបដ្ឋានទាំង ៤
|
២៨៩
|
ធម្មបរិយាយគួរជាទីជ្រះថ្លា
|
២៩១
|
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น