សុត្តន្តបិដក ៣៨
សុត្តម្តបិដក
សំយុត្តនិកាយ មហាវារវគ្គ
ទសមភាគ (៣៨)
ឈ្មោះ
|
ទំព័រ
|
សតិប្បដ្ឋានសំយុត្ត
អម្ពបាលវគ្គ
|
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគគង់នៅក្នុងអម្ពបាលិវន
|
១
|
ពោលអំពីសតិប្បដ្ឋាន ៤
|
២
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគគង់នៅក្នុងប្រាហ្មណគ្រាមឈ្មោះកោសល
|
១០
|
ពោលអំពីគំនរនៃកុសលនឹងអកុសល
|
១៤
|
ពោលអំពីសត្វខ្លែងឆាបសត្វប្រចៀច
|
១៥
|
ពោលអំពីកាមគុណ ៥
|
១៧
|
ពោលអំពីប្រទេសដែលសត្វស្វានឹងមនុស្សទៅបានដផយលំបាក
|
១៩
|
ពោលអំពីអ្នកចម្អិនភត្តមិនឈ្លាសវៃ
|
២៣
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ប្រឈួនជាទម្ងន់
|
៣០
|
ពោលអំពីព្រះអានន្ទចូលទៅកាន់លំនៅភិក្ខុនីមួយរូប
|
៣៤
|
នាឡន្ទវគ្គ
|
|
ពោលអំពីមហាបុរស
|
៤៤
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគគង់នៅក្នុងអម្ពបាលិវនជិតក្រុងនាឡន្ទា
|
៤៥
|
ពោលអំពីចុន្ទសមណុទ្ទេស
|
៥១
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគគង់នៅទៀបឆ្នេរស្ទឹងគង្គា
ជិតក្រុងឱក្កចេលា
|
៥៧
|
ពោលអំពីព្រះពាហិយៈ
|
៦១
|
ពោលអំពីព្រះខត្តិយៈ
|
៦៤
|
ពោលអំពីសតិប្បដ្ឋានជារបស់ប្រសើរ
|
៦៦
|
ពោលអំពីសហម្បតិព្រហ្ម
|
៦៨
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគគង់នៅក្នុងសេទកនិគម
|
៧១
|
សីកដ្ឋិតិវគ្គ
|
|
ពោលអំពីសីល
|
៧៧
|
ពោលអំពីការស្ថិតនៅនៃព្រះសទ្ធម្ម
|
៨០
|
ពោលអំពីសេចក្តីសាបសូន្យនឹងមិនសាបសូន្យនៃព្រះសទ្ធម្ម
|
៨២
|
ពោលអំពីសតិប្បដ្ឋាន ៤
|
៨៤
|
ពោលអំពីព្រាហ្មណ៍ម្នាក់ចូលទៅទូលសួរព្រះដ៏មានព្រះភាគ
|
៨៥
|
ពោលអំពីបទេសភាវនា
(ការចម្រើននូវចំណែកនៃសតិប្បដ្ឋាន ៤)
|
៨៨
|
ពោលអំពីសមត្តវនា (ការចម្រើននូវសេចក្តីសម្រេចនៃសតិប្បដ្ឋាន
៤)
|
៨៩
|
ពោលអំពីព្រះអនុរុទ្ធដឹងច្បាស់នូវលោក
|
៩០
|
ពោលអំពីសិរីវឌ្ឍគហបតី
|
៩១
|
អននុស្សុតវគ្គ
|
|
ពោលអំពីធម៌ដែលមិនធ្លាប់បានស្តាប់
|
៩៧
|
ពោលអំពីការប្រាសចាកតម្រេក
|
១០០
|
ពោលអំពីសតិប្បដ្ឋាន ៤
ដែលបុគ្គលខ្វល់ខ្វាយហើយ
|
១០១
|
ពោលអំពីសតិប្បដ្ឋាន ៤
ដែលបុគ្គលបានចម្រើនហើយ
|
១០២
|
ពោលអំពីភិក្ខុត្រូវមានស្មារតី
|
១០៣
|
ពោលអំពីអរហត្តផល
|
១០៤
|
ពោលអំពីការលះបង់ឆន្ទៈ
|
១០៥
|
ពោលអំពីការកំណត់ដឹងនូវអារម្មណ៍មានកាយជាដើម
|
១០៧
|
ពោលអំពីសតិប្បដ្ឋានភាវនា
|
១០៨
|
ពោលអំពីបដិបទាជាដំណើរទៅកាន់សតិប្បដ្ឋានភាវាន
|
១១០
|
អមតវគ្គ
|
|
ពោលអំពីការតាំងចិត្តក្នុងសតិប្បដ្ឋាន
|
១១២
|
ពោលអំពីសេចក្តីកើតឡើងនឹងសូន្យទៅនៃសតិប្បដ្ឋាន
|
១១៣
|
ពោលអំពីសេចក្តីបរិសុទ្ធនៃសត្វទាំងឡាយ
|
១១៤
|
ពោលអំពីភិក្ខុមានស្មារតី
|
១១៧
|
ពោលអំពីកុសលរាស៍
|
១១៧
|
ពោលអំពីភិក្ខុសង្រួមក្នុងបាតិមោក្ខសំវរៈ
|
១១៩
|
ពោលអំពីការលះបង់ទុច្ចរិត
|
១២១
|
ពោលអំពីពួកជនមានមិត្តអាមាត្យជាដើម
|
១២៣
|
ពោលអំពីវេទនា ៣
|
១២៤
|
ពោលអំពីអាសវៈ ៣
|
១២៥
|
សតិប្បដ្ឋានសំយុត្តគង្គាទិបេយ្យាល
|
|
ពោលអំពីទន្លេគង្គាហូរទៅក្នុងទិសខាងកើត
|
១២៧
|
ឥន្រ្ទិយសំយុត្ត
សុទ្ធិកវគ្គ
|
|
ពោលអំពីឥន្រ្ទិយ ៥
|
១៣០
|
ពោលអំពីអរិយស្សាវកបានដល់នូវសោតៈ
|
១៣០
|
ពោលអំពីអរហន្តខីណាស្រព
|
១៣១
|
ពោលអំពីសមណព្រាហ្មណ៍
|
១៣៣
|
ពោលអំពីឥន្រ្ទិយដែលបណ្ឌិតគប្បីឃើញក្នុងអង្គនៃសោតាបត្តិវគ្គ
|
១៣៦
|
ពោលអំពីឥន្រ្ទិយ ៥
|
១៣៧
|
មុទុតរវគ្គ
|
|
ពោលអំពីឥន្រ្ទិយ ៥
|
១៤៤
|
ពោលអំពីភិក្ខុបានជាអរហន្តព្រោះពេគលេញដោយឥន្រ្ទិយ
៥
|
១៤៦
|
ពោលអំពីឥន្រ្ទិយ ៥
ជាដំណើរទៅដើម្បីសេចក្តីស្ងប់រម្ងាប់
|
១៥៤
|
ឆឡិន្រ្ទិយវគ្គ
|
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគមិនត្រឡប់មកកាន់ភពថ្មីទៀត
|
១៥៧
|
ពោលអំពីឥន្រ្ទិយ ៣
|
១៥៧
|
ពោលអំពីភិក្ខុជាអរហន្តព្រោះពេគលេញដោយឥន្រ្ទិយ
៥
|
១៥៨
|
ពោលអំពីឥន្រ្ទិយ ៦
|
១៥៩
|
ពោលអំពីភិក្ខុជាអរហន្តខីណាស្រព
|
១៦០
|
ពោលអំពីសមណព្រាហ្មណ៍
|
១៦៣
|
សុខិន្រ្ទិយវគ្គ
|
|
ពោលអំពីឥន្រ្ទិយ ៥
|
១៦៦
|
ពោលអំពីភិក្ខុជាអរហន្តខីណាស្រព
|
១៦៧
|
ពោលអំពីសមណព្រាហ្មណ៍
|
១៦៨
|
ពោលអំពីការចែកឥន្រ្ទិយមាន
៣ លើក
|
១៧១
|
ពោលអំពីសុខឥន្រ្ទិយជាដើមកើតឡើងព្រោះអាស្រ័យផស្សៈ
|
១៧៧
|
ពោលអំពីទុក្ខិន្រ្ទិយជាដើមកើតឡើងដល់ភិក្ខុអ្នកប្រមាទ
|
១៨១
|
ជរាវគ្គ
|
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ព្រះជរា
|
១៨៨
|
ពោលអំពីឧណ្ណាភព្រាហ្មណ៍
|
១៨៩
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់គង់នៅក្នុងព្រៃអញ្ជ័នទៀបក្រុងសាកេត
|
១៩៣
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់គង់នៅក្នុងបុព្វកោដ្ឋនិគមជិតក្រុងសាវត្ថី
|
១៩៤
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់គង់នៅក្នុងបុព្វារាម
|
១៩៩
|
ពោលអំពីព្រះបិណ្ឌោលភារទ្វាជៈ
|
២០៦
|
ពោលអំពីព្រះអរិយស្សាវអ្នកមានសទ្ធា
|
២០៩
|
សូករខាតវគ្គ
|
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់គង់នៅក្នុងព្រាហ្មណ៍គ្រាមក្នុងដែនកោសល
|
២១៦
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់គង់នៅក្នុងឧរុវេលកប្បនិគមក្នុងមល្លកជនបទ
|
២១៧
|
ពោលអំពីភិក្ខុជាអសេក្ខបុគ្គល
|
២១៩
|
ពោលអំពីស្នាមជើងដំរី
|
២២២
|
ពោលអំពីក្លិនខ្លឹមចន្ទន៍ក្រហម
|
២២៣
|
ពោលអំពីភិក្ខុស្ថិតនៅក្នុងធម៌មួយរមែងញុំាងឥន្រ្ទិយ
៥ ឲ្យចម្រើន
|
២២៤
|
ពោលអំពីសហម្បតិព្រហ្ម
|
២២៦
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់គង់នៅក្នុងសូករខាតគូហា
|
២២៩
|
ពោលអំពីការកើតឡើងនៃឥន្រ្ទិយមានពីរលើក
|
២៣២
|
ពោធិបក្ខិយវគ្គ
|
|
ពោលអំពីបុគ្គលចម្រើនឥន្រ្ទិយ
ដើម្បីលះបង់សញ្ញោជនៈ
|
២៣៤
|
ពោលអំពីបុគ្គលចម្រើនឥន្រ្ទិយ
ដើម្បីកំណត់ដឹងនូវកាលយូរ
|
២៣៥
|
ពោលអំពីផល ៧ អានិសង្ស ៧
|
២៣៧
|
ពោលអំពីដើមឈើក្នុងជម្ពូទ្វីបមាន
៤ លើក
|
២៣៨
|
ឥន្រ្ទិយសំយុត្ត
គង្គាទិបេយ្យាល
|
|
ពោលអំពីភិក្ខុចម្រើនឥន្រ្ទិយ
រមែងមានទំនាបរកព្រះនិព្វានដូចទន្លេគង្គាមានទំនាបទៅខាងកើត
|
២៤៣
|
សម្មប្បធាន
សំយុត្ត
|
|
ពោលអំពីសម្មប្បធាន ៤
|
២៤៨
|
ពោលអំពីភិក្ខុអាស្រ័យនូវសីល
|
២៥១
|
ពោលអំពីការស្វែងរកមាន ៣
យ៉ាង
|
២៥២
|
ពោលអំពីសញ្ញោជនៈជាចំណែកខាងលើ
៥
|
២៥៣
|
ពលសំយុត្ត
|
|
ពោលអំពីពលៈ ៥
|
២៥៥
|
ឥទ្ធិបាទ
សំយុត្ត
បាវាលវគ្គ
|
|
ពោលអំពីឥទ្ធិបាទ ៤
|
២៥៩
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់គង់នៅក្នុងកូដាគារសាលា
|
២៧១
|
ពោលអំពីក្រុងវាសាលី
គួរជាទីរីករាយ
|
២៧២
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ត្រាស់នឹងព្រះអានន្ទ
|
២៧៥
|
ពោលអំពីមារមានចិត្តបាបចូលទៅរកព្រះដ៏មានព្រះភាគ
|
២៧៥
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគដាក់អាយុសង្ខារ
|
២៨០
|
បាសាទកម្បនវគ្គ
|
|
ពោលអំពីសេចក្តីត្រិះរិះនៃព្រះពោធិសត្វ
|
២៨២
|
ពោលអំពីការចម្រើនឥទ្ធិបាទ
|
២៨៣
|
ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះគង់ក្នុងមិគារមាតុប្រាសាទ
|
២៩៤
|
ពោលអំពីព្រះមោគ្គល្លានញុំាងមិគារមាតុប្រាសាទឲ្យកម្រើក
|
២៩៥
|
ពោលអំពីព្រះអានន្ទគង់ក្នុងឃោសិតារាម
|
២៩៩
|
ពោលអំពីបដិបទាជាដំណើរទៅកាន់ការចម្រើនឥទ្ធិបាទ
|
៣១១
|
ពោលអំពីឆន្ទៈធូរថយខ្លាំងពេក
|
៣១៣
|
អយោគុឡវគ្គ
|
|
ពោលអំពីសេចក្តីត្រិះរិះនៃព្រះពោធិសត្វ
|
៣២៣
|
ពោលអំពីការចូលទៅគាល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគនៃព្រះអានន្ទ
|
៣២៦
|
ពោលអំពីការតម្កល់កាយក្នុងចិត្តនៃព្រះតថាគត
|
៣២៧
|
ពោលអំពីការកើតប្រាកដនៃផល
៧ ប្រការនឹងអានិសង្ស ៧ ប្រការ
|
៣៣១
|
ពោលអំពីការសម្រេចនូវឥទ្ធិវិធៈ
|
៣៣៦
|
ពោលអំពីព្រះតថាគតមានឫទ្ធិច្រើនយ៉ាង
|
៣៤២
|
ឥទ្ធិបាទសំយុត្ត
គង្គាទិបេយ្យាល
|
|
ពោលអំពីទន្លេគង្គាមានទំនាបទៅខាងកើត
|
៣៤៥
|
អនុរុទ្ធ
សំយុត្ត រហោគតវគ្គ
|
|
ពោលអំពីព្រះអនុរុទ្ធគង់ក្នុងវត្តជេតពន
|
៣៤៧
|
ពោលអំពីសេចក្តីប្រាថ្នានៃភិក្ខុក្នុងបដិកូលសញ្ញា
|
៣៤៩
|
ពោលអំពីការបោះបង់នូវសតិប្បដ្ឋាន
៤ នៃពួកភិក្ខុ
|
៣៥៣
|
ពោលអំពីព្រះមោគ្គល្លានសួរព្រះអនុរុទ្ធ
|
៣៥៥
|
ទុតិយវគ្គ
|
|
ពោលអំពីការចូលទៅរកព្រះអនុរុទ្ធនៃពួកភិក្ខុច្រើនរូប
|
៣៦៧
|
ពោលអំពីការសម្រេចឥទ្ធិវិធៈច្រើនប្រការ
|
៣៦៨
|
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น