សុត្តន្តបិដក ២២
សុត្តន្តបិដក
មជ្ឈិមនិកាយ មូលបណ្ណាសក្ក
តតិយភាគ (២២)
ឈ្មោះ
|
ទំព័រ
|
មហាយមកវគ្គ
ចូឡគោសិង្គសាលសូត្រទី
១
|
|
មហាយមកវគ្គ
ចូឡគោសិង្គសាលសូត្រ ការប្រព្រឹត្តិនូវបដិសណ្ឋារៈ
|
៣
|
សេចក្តីមិនប្រមាទ
|
៥
|
ផាសុវិហារធម៌
|
៧
|
ការទ្រង់ពន្យល់ដោយធម្មីកថា
|
១៣
|
កិត្តិសព្ទនៃព្រះថេរៈមានព្រះអនុរុទ្ធជាដើម
|
១៥
|
ការទ្រង់សរសើរព្រះថេរៈ មានព្រះអនុរុទ្ធ ជាដើម
|
១៧
|
មហាគោសិង្គសាលសូត្រទី
២
|
|
មហាយមកវគ្គ
មហាគោសិង្គសាលសូត្រ ការសរសើរភិក្ខុជាពហុស្សូត
|
២១
|
ការសរសើរទិព្វចក្ខុ
|
២៣
|
ការសរសើរអភិធម្មកថា
|
២៥
|
ការសរសើរសមាបត្តិ
|
២៧
|
ការសរសើរភិក្ខុដែលរីករាយក្នុងការ ពួនសម្ងំ
|
៣១
|
ការសរសើរភិក្ខុអ្នកនៅក្នុងព្រៃជាដើម
|
៣៣
|
ការសរសើរអភិធម្មកថា
|
៣៥
|
ការសរសើរសមាបត្តិ
|
៣៧
|
ការទ្រង់សរសើរធម៌ជាទីអស់ទៅនៃអាសវៈ
|
៣៩
|
មហាគោបាលសូត្រទី
៣
|
|
មហាយមកវគ្គ
មហាគោបាលសូត្រ ភាពនៃគង្វាលគោដែលមិនគួរដល់សេចក្តីចម្រើន
|
៤១
|
ភាពនៃគង្វាលគោដែលគួរដល់សេចក្តីចំរើន
|
៤៧
|
អង្គ ១១ របស់ភិក្ខុ
|
៤៩
|
ចូឡគោបាលសូត្រទី
៤
|
|
មហាយមកវគ្គ
ចូឡគោបាលសូត្រ រឿងធ្លាប់មានមកហើយ
|
៥៥
|
ឧបមាដោយគោ ៥ ពួក
|
៥៧
|
ចូឡសច្ចកសូត្រទី
៥
|
|
មហាយមកវគ្គ
ចូឡសច្ចកសូត្រ ពួកស្តេចលិច្ឆវីទ្រង់ប្រជុំគ្នាក្នុងសន្ថាគារស្ថាន
|
៦៣
|
ពាក្យប្រៀបរបស់សច្ចកនិគន្ថបុត្រ
|
៦៥
|
ពាក្យប្រៀនប្រដៅដែលប្រព្រឹត្តទៅដោយច្រើន
|
៦៧
|
ការសាកសួរដោយពាក្យឧបមា
|
៧១
|
ការទ្រង់ព្យាករណ៍ព្រះត្រៃលក្ខណ៍
|
៧៣
|
ឧបមាដោយអ្នកត្រូវការដោយខ្លឹមឈើ
|
៧៧
|
ពាក្យឧបមារបស់ទុម្មុខលិច្ឆវិបុត្រ
|
៧៩
|
ការពិចារណាសង្ខារថាមិនមែនជាខ្លួន
|
៨១
|
ការទ្រង់ទទួលនិមន្តដើម្បីឆាន់ក្នុងថ្ងៃស្អែក
|
៨៥
|
ទីបំផុតនៃសូត្រ
|
៨៧
|
មហាសច្ចកសូត្រទី
៦
|
|
មហាយមកវគ្គ
មហាសច្ចកសូត្រ ការប្រកបរឿយ ៗ នូវកាយភាវនា
|
៨៩
|
អចេលកវគ្គ
|
៩១
|
ពោលអំពីចិត្តភាវនា
|
៩៣
|
ភាវនានៃកាយនឹងចិត្តដែលបុគ្គលបានចម្រើន
|
៩៥
|
សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ព្រះពោធិសត្វ
|
៩៧
|
ស្តេចចូលទៅរកអាឡារតាបស
|
៩៩
|
ស្តេចចូលទៅរកឧទ្ទកតាបស
|
១០៣
|
ឧបមាទាំង ៣ ឧបមា ទី ១
|
១០៧
|
ឧបមា ទី ២
|
១០៩
|
ឧបមា ទី ៣
|
១១១
|
ប្រភេទនៃទុក្ករកិរិយា
|
១១៣
|
វិញ្ញាណជាគ្រឿងរលឹកតាមនូវស្មារតី
|
១២៥
|
បណ្តាវិជ្ជាទាំង ៣ វិជ្ជា ទី ១
|
១២៧
|
បណ្តាវិជ្ជាទាំង ៣ វិជ្ជា ទី ៣
|
១២៩
|
ភាវៈនៃបុគ្គលដែលវង្វេងនឹងមិនវង្វេង
|
១៣១
|
ការពោលសរសើរព្រះមានព្រះភាគ
|
១៣៣
|
ចូឡតណ្ហាសង្ខយសូត្រ
ទី ៧
|
|
មហាយមកវគ្គ
ចូឡតណ្ហាសង្ខយសូត្រ វិមុត្តិកថាដោយសង្ខេប
|
១៣៧
|
ការចូលទៅគាល់សក្កទេវរាជ
|
១៣៩
|
ការពោលសរសើរវេជយន្តប្រាសាទ
|
១៤១
|
វិមុត្តិកថា
|
១៤៣
|
មហាតណ្ហាសង្ខយសូត្រ
ទី ៨
|
|
មហាយមកវគ្គ
មហាតណ្ហាសង្ខយសូត្រ ការដោះទិដ្ឋិអាក្រក់
|
១៥១
|
ការក្រាបបង្គំទូលអំពីទិដ្ឋិអាក្រក់របស់សាតិភិក្ខុ
|
១៥៣
|
ការទ្រង់សួរអំពីទិដ្ឋិអាក្រក់របស់សាតិភិក្ខុ
|
១៥៥
|
ទីកើតនៃវិញ្ញាណ
|
១៥៩
|
ពោលអំពីខន្ធបញ្ចកៈដែលកើតហើយ
|
១៦១
|
អំពីអាហារ ៤ យ៉ាង
|
១៦៣
|
សមុទយវារៈ
|
១៦៥
|
បច្ចយន័យ
|
១៦៧
|
សមុទយន័យ
|
១៧១
|
និរោធន័យ
|
១៧៣
|
ធម្មគុណកថា
|
១៧៧
|
ហេតុជាទីកើតនៃកងទុក្ខ
|
១៨១
|
ពុទ្ធគុណកថា
|
១៨៥
|
ភាវៈជាអ្នកប្រកបដោយសិក្ខានឹងសាជីវៈ
|
១៨៧
|
ការជម្រះចិត្ត
|
១៩១
|
សេចក្តីរលត់នៃកងទុក្ខ
|
១៩៣
|
មហាអស្សបុរសូត្រ
ទី៩
|
|
មហាយមកវគ្គ
មហាអស្សបុរសូត្រ បណ្តាធម៌ទាំង ១០ ធម៌ទី ១
|
១៩៧
|
បណ្តាធម៌ទាំង ១០ ធម៌ទី ៣
|
១៩៩
|
បណ្តាធម៌ទាំង ១០ ធម៌ទី ៥
|
២០១
|
បណ្តាធម៌ទាំង ១០ ធម៌ទី ៧
|
២០៣
|
និយាយពីធម៌ ទី៩
ក្នុងពួកធម៌ ១០
|
២០៥
|
សេចក្តីប្រៀបប្រាំយ៉ាង
|
២០៩
|
និយាយពីឈានសុខ ទី២ ក្នុងពួកឈាន ៤
|
២១៣
|
និយាយពីឈានសុខទី ៣ ក្នុងពួកឈាន ៤
|
២១៥
|
និយាយពីវិជ្ជាទី ១ ក្នុងពួកវិជ្ជា ៣
|
២១៧
|
និយាយពីវិជ្ជាទី ៣ ក្នុងពួកវិជ្ជា ៣
|
២១៩
|
ឈ្មោះរបស់ព្រះខីណាស្រព ៧ ប្រការ
|
២២១
|
ចូឡអស្សបុរសូត្រ
ទី ១០
|
|
មហាយមកវគ្គ
ចូឡអស្សបុរសូត្រ បដិបទាដ៏សមគួរដល់សមណៈ
|
២២៥
|
បដិបទាខុសរបស់សមណៈ
|
២២៧
|
បដិបទាដ៏សមគួរដល់សមណៈ
|
២៣៣
|
ចូឡយមកវគ្គ
សាលេយ្យកសូត្រ ទី ១ |
|
ចូឡយមកវគ្គ
សាលេយ្យកសូត្រ ពុទ្ធគុណកថា
|
២៣៩
|
អកុសលកម្មបថ ១០
|
២៤១
|
កុសលកម្មបថ ១០
|
២៤៧
|
ផលនៃកិរិយាប្រព្រឹត្តស្មើ ពោលគឺ ប្រព្រឹត្តតាមធម៌
|
២៥១
|
វេរញ្ជកសូត្រ
ទី ២
|
|
ចូឡយមកវគ្គ វេរញ្ជកសូត្រ អកុសលកម្មបថ
១០
|
២៥៧
|
កុសលកម្មបថ ១០
|
២៦១
|
ផលនៃកិរិយាប្រព្រឹត្តិធម៌នឹងប្រព្រឹត្តិស្មើ
|
២៦៣
|
ភាវៈជាអ្នកដល់នូវសរណៈស្មើដោយជីវិត
|
២៦៧
|
មហាវេទល្លសូត្រ
ទី ៣
|
|
ចូឡយមកវគ្គ
មហាវេទល្លសូត្រ ប្រស្នាសួរអំពីបុគ្គលមានប្រាជ្ញាជាដើម
|
២៦៩
|
ប្រស្នាសួរអំពីវេទនាជាដើម
|
២៧១
|
បច្ច័យ ២ ប្រការ
|
២៧៣
|
បឋមជ្ឈាន ប្រកបដោយអង្គ ៥
|
២៧៥
|
ឥន្រ្ទិយ ៥ ប្រការ
|
២៧៧
|
ដំណើរផ្សេងគ្នានៃបុគ្គលពីរពួក
|
២៧៩
|
សួរពីបច្ច័យ
|
២៨១
|
និយាយពីចេតោវិមុត្តិ ៤
|
២៨៣
|
សេចក្តីត្រេកអរចំពោះភាសិតរបស់ព្រះសារីបុត្រមានអាយុ
|
២៨៧
|
ចូឡវេទល្លសូត្រ
ទី ៤
|
|
ចូឡយមកវគ្គ
ចូឡវេទល្លសូត្រ សួរពីហេតុដែលនាំឲ្យកើតសក្កាយៈ
|
២៨៩
|
សួរពីសក្កាយទិដ្ឋិ
|
២៩១
|
សួរពីមគ្គ
|
២៩៣
|
សួរពីនិរោធ
|
២៩៥
|
វេទនាបញ្ហា
|
២៩៧
|
អនុសយប្បញ្ហា
|
២៩៩
|
បដិភាគប្បញ្ហា
|
៣០១
|
ការទ្រង់សរសើរធម្មទិន្នាភិក្ខុនី
|
៣០៣
|
ចូឡធម្មសមាទានសូត្រ
ទី ៥
|
|
ចូឡយមកវគ្គ ចូឡធម្មសមាទានសូត្រ ធម្មសមាទានទី ១
|
៣០៥
|
ធម្មសមាទានទី ២
|
៣១១
|
ធម្មសមាទានទី ៣ នឹង ទី ៤
|
៣១៣
|
មហាធម្មសមាទានសូត្រ
ទី ៦
|
|
ចូឡយមកវគ្គ
មហាធម្មសមាទានសូត្រ ធម្មដែលគួរសេពនឹងមិនគួរសេព
|
៣១៧
|
គតិនៃអវិជ្ជា
|
៣១៩
|
គតិនៃវិជ្ជា
|
៣២៣
|
ធម្មសមាទាន ទី១
|
៣២៥
|
ធម្មសមាទាន ទី២
|
៣២៧
|
ធម្មសមាទាន ទី៣
|
៣២៩
|
ធម្មសមាទាន ទី៤
|
៣៣១
|
ឧបមាទី ២
|
៣៣៣
|
ឧបមាទី ៥
|
៣៣៥
|
វីមំសកសូត្រ
ទី ៧
|
|
ចូឡយមកវគ្គ វីមំសកសូត្រ ការស្វែងរកធម៌
|
៣៣៩
|
ការសាកសួរតទៅទៀត
|
៣៤៣
|
សេចក្តីជឿមិនរំភើបក្នុងព្រះតថាគត
|
៣៤៥
|
កោសម្ពិយសូត្រ
ទី ៨
|
|
ចូឡយមកវគ្គ កោសម្ពិយសូត្រ ការទ្រង់សាកសួរពួកភិក្ខុនៅក្នុងកោសម្ពី
|
៣៤៧
|
សារាណីយធម៌ ៦ ប្រការ
|
៣៤៩
|
ញាណទី ១ ក្នុងអង្គ ៧
|
៣៥៣
|
ញាណ ទី៣ និងទី៤ ក្នុងអង្គ ៧
|
៣៥៥
|
ញាណទី ៥ ក្នុងអង្គ ៧
|
៣៥៧
|
ញាណទី ៧ ក្នុងអង្គ ៧
|
៣៥៩
|
ព្រហ្មនិមន្តនិកសូត្រ
ទី ៩
|
|
ចូឡយមកវគ្គ ព្រហ្មនិមន្តនិកសូត្រ មារចូលជ្រៀតជ្រែក
|
៣៦៣
|
ការទ្រង់ដោះទិដ្ឋិរបស់ពកព្រហ្ម
|
៣៦៧
|
សេចក្តីអស្ចារ្យមិនធ្លាប់មាន
|
៣៧៣
|
មារចូលជ្រៀតជ្រែក
|
៣៧៥
|
មារតជ្ជនីយសូត្រ
ទី ១០
|
|
ចូឡយមកវគ្គ មារតជ្ជនីយសូត្រ សេចក្តីបរិវិតក្កនៃមារ
|
៣៨១
|
រឿងធ្លាប់មានមកហើយ
|
៣៨៣
|
សេចក្តីបរិវិតក្កនៃមារ
|
៣៨៥
|
ឧបមាដោយសត្វលា
|
៣៨៧
|
ឱវាទនៃព្រះកកុសសន្ធៈជាម្ចាស់
|
៣៨៩
|
មហានរកទាំង ៣
|
៣៩៣
|
គាថាជាទីបំផុត
|
៣៩៥
|
ឧទ្ទានគាថា
|
៤០១
|
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น