សុត្តន្តបិដក ១៧
សុត្តន្តបិដក
ទីឃនិកាយ ចតុត្ថភាគ
(១៧)
ឈ្មោះ
|
ទំព័រ
|
មហាវគ្គ
មហាសុទស្សនសូត្រ ទី ៤ |
|
មហាសុទស្សនសូត្រ
បឋមភាណវារៈ៖ ការពោលអំពីកុសាវតីរាជធានី
|
៣
|
ការពោលអំពីការកើតប្រាកដនៃចក្ករ័តន៍
|
៧
|
ការពោលអំពីការកើតប្រាកដនៃហត្ថិរ័តន៍
|
៩
|
ការពោលអំពីការកើតប្រាកដនៃមណិរ័តន៍
|
១១
|
ការពោលអំពីការកើតប្រាកដនៃគហបតិរ័តន៍
|
១៣
|
ការពោលអំពីឫទ្ធិ
៤ យ៉ាង
|
១៥
|
ការពោលអំពីព្រះបរិវិតក្ករបស់ព្រះបាទមហាសុទស្សនៈ
|
១៧
|
ការពោលអំពីព្រាហ្មណ៍នឹងគហបតី
|
២១
|
ការពោលអំពីការសាងធម្មប្រាសាទ
|
២៣
|
២៩
|
|
ការពោលអំពីដើមត្នោតវិចិត្រដោយកែវមរកតជាដើម
|
៣១
|
មហាសុទស្សនសូត្រ
ទុតិយភាណវារៈ៖ ការពោលអំពីឧទានរបស់ព្រះបាទមហាសុទស្សនៈ
|
៣៣
|
ការពោលអំពីសម្បត្តិវិចិត្រផ្សេង
ៗ នៃព្រះបាទមហាសុទស្សនៈ
|
៣៥
|
ការពោលអំពីព្រះបរិវិតក្ករបស់ព្រះបាទមហាសុទស្សនៈ
|
៣៧
|
ការពោលអំពីព្រះនាងសុភទ្ទាទេវី
|
៣៩
|
ការពោលអំពីបរិវិតក្ករបស់ព្រះនាងសុភទ្ទាទេវី
|
៤១
|
ការពោលអំពីការក្រាបបង្គំទូលរបស់ព្រះនាងសុភទ្ទាទេវី
|
៤៣
|
ការពោលអំពីព្រះបាទមហាសុទស្សនៈទ្រង់មានព្រះបន្ទូលតប
|
៤៥
|
ការក្រាបបង្គំទូលអនុលោមតាមបន្ទូលព្រះបាទមហាសុទស្សនៈ
|
៥១
|
បច្ឆិមជាតិរបស់ព្រះបាទមហាសុទស្សនៈ
|
៥៥
|
សំវេគកថា
|
៥៩
|
ជនវសភសូត្រ ទី ៥
|
|
ជនវសភសូត្រ៖ ការទ្រង់ព្យាករក្នុងកំណើតនៃបញ្ញា
និងគតិ និងបុណ្យ
|
៦១
|
សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ព្រះអានន្ទមានអាយុ
|
៦៥
|
ការពោលរៀបរាប់នៃព្រះអានន្ទមានអាយុ
|
៦៧
|
ការចូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគនៃព្រះអានន្ទមានអាយុ
|
៧១
|
កាពោលអំពីជនវសភយក្ស
|
៧៣
|
ពាក្យរបស់ជនវសភយក្ស
|
៧៥
|
អនុមោទនាគាថារបស់សក្កទេវរាជ
|
៧៩
|
ការពោលអំពីព្រហ្មឈ្មោះសនង្កុមារ
|
៨១
|
ការពោលអំពីសម្លេងមានអង្គ
៨ របស់សនង្កុមារព្រហ្ម
|
៨៥
|
សម្លេងគឹកកងរបស់សនង្កុមារព្រហ្ម
|
៨៧
|
ការពោលអំពីអានិសង្សនៃការចម្រើនឥទ្ធិបាទ
|
៨៩
|
ការពោលអំពីការបាននូវឱកាសទី
១
|
៩១
|
ការពោលអំពីការបាននូវឱកាសទី
២¬ ៣
|
៩៣
|
ការពោលអំពីសតិប្បដ្ឋានទាំង
៤
|
៨៥
|
ការពោលអំពីធម្មគុណ
|
៩៩
|
សេចក្តីត្រិះរិះរបស់វេស្សវណមហារាជ
|
១០១
|
ការពោលអំពីការដំណាលប្រាប់តៗ
គ្នា
|
១០៣
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ទី ៦
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ
៖ មហារាជទាំង ៤
|
១០៥
|
ការពោលអំពីគុណជារបស់ពិត
៨ ប្រការរបស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
១០៧
|
ការពោលចរចារបស់ទេវតាពួកខ្លះ
|
១១៣
|
បុព្វនិមិត្តនៃការកើតប្រាកដរបស់ព្រហ្ម
|
១១៥
|
ការកើតប្រាកដ
នៃសនង្កុមារព្រហ្ម
|
១១៧
|
សំឡេងមានអង្គ
៨ របស់សនង្កុមារព្រហ្ម
|
១១៩
|
ការពោលអំពីគុណដែលជារបស់ពិត
៨ ប្រការរបស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
១២១
|
ការនិមិត្តអត្តភាពដ៏លើសលុបនៃសនង្កុមារព្រហ្ម
|
១២៥
|
រឿងព្រះបាទទិសម្បតិ
និងរឿងជោតិបាលមាណព
|
១២៧
|
ការពោលអំពីហេតុដែលបានឈ្មោះថាមហាគោវិន្ទ
ព្រាហ្មណ៍
|
១២៩
|
រឿងព្រះរេណុរាជបុត្រ
|
១៣១
|
រឿងព្រះបាទរេណុ
|
១៣៣
|
កិត្តិសព្ទដ៏ពីរោះរបស់មហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍
|
១៣៧
|
មហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍
ចូលទៅរកព្រាហ្មណមហាសាល ជាដើម
|
១៤១
|
ការកសាងអាស្រមថ្មីរបស់មហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍
|
១៤៣
|
ការនិយាយឆ្លើយឆ្លងជាមួយនឹងសនង្កុមារព្រហ្ម
|
១៤៥
|
ការសួរអំពីដំណើរទៅកាន់ព្រហ្មលោក
|
១៤៧
|
ការពោលអំពីក្លិនពុល
|
១៤៩
|
ការពោលអំពីការក្រាបបង្គំទូលលាព្រះបាទរេណុ
|
១៥១
|
ការពោលអំពីការក្រាបទូលលាក្ស័ត្រិយ៍
ទាំង៦អង្គ
|
១៥៣
|
ការអង្វរមហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍នៃក្សត្រិយ៍ទាំង
៦ អង្គ
|
១៥៧
|
ការលាភរិយាទាំង
៤០ នាក់នៃមហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍
|
១៦១
|
ចិត្តប្រកបដោយមេត្តារបស់មហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍
|
១៦៣
|
ការពោលអំពីព្រហ្មចរិយធម៌របស់មហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍
|
១៦៥
|
ការពោលអំពីព្រះសកទាគាមិនឹងព្រះសោតាបន្ន
|
១៦៧
|
មហាសមយសូត្រ ទី ៧
|
|
មហាសមយសូត្រ
៖ ការចូលមកគាល់ព្រះមានព្រះភាគនៃទេវតាជាន់សុទ្ធាវាស
|
១៦៩
|
គាថានីមួយៗនៃទេវតាជាន់សុទ្ធាវាស
|
១៧១
|
នាមនឹងគោត្ររបស់ពួកទេវតា
|
១៧៣
|
នាម
និងគោត្ររបស់ពួកទេវតា និងស្តេចចតុល្លោកបាល ទាំង៤
|
១៧៧
|
ពាក្យរបស់មារ
|
១៨៩
|
សក្កបញ្ហសូត្រ ទី៨
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រ៖ រឿងបញ្ចសិខគន្ធព្វបុត្រ
|
១៩៣
|
គាថារបស់បញ្ចសិខគន្ធព្វបុត្រ
|
១៩៥
|
រឿងបញ្ចសិខគន្ធព្វបុត្រ
|
១៩៩
|
សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ទេវានមិន្ទៈ
|
២០១
|
សេចក្តីក្រាបបង្គំទូលព្រះមានព្រះភាគ
|
២០៣
|
រឿងគោបិកាសក្យធីតា
|
២០៧
|
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ព្រះតម្រិះ
|
២១៣
|
ប្រស្នាព្រះឥន្រ្ទ
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ព្យាករ
|
២១៥
|
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ព្យាករប្រស្នា
|
២១៩
|
ការនិយាយអំពីសមណព្រាហ្មណ៍ដទៃ
|
២៣៣
|
ការនិយាយអំពីសង្រ្គាមទេវតានឹងអសុរ
|
២៣៥
|
អំណាចនៃប្រយោជន៍
៦ ប្រការ
|
២៣៧
|
ការបាននូវសេចក្តីសោមនស្ស
|
២៤១
|
ពាក្យជាទីបំផុតនៃសូត្រ
|
២៤៣
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ ទី ៩
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ៖ ឧទ្ទេសវារកថា
|
២៤៥
|
អានាបានបព្វៈ
|
២៤៧
|
ឥរិយាបថបព្វៈ
|
២៤៩
|
សម្បជញ្ញបព្វៈ
|
២៥១
|
បដិកូលមនសិការបព្វៈ
|
២៥៣
|
ធាតុមនសិការបព្វៈ
|
២៥៥
|
សីវថិកាបព្វៈ
|
២៥៧
|
ការពិចារណានូវវេទនា
|
២៦១
|
ការពិចារណានូវចិត្ត
|
២៦៥
|
ការពិចារណានូវធម៌
|
២៦៧
|
នីវរណបព្វៈ
|
២៦៩
|
ខន្ធបព្វៈ
|
២៧១
|
អាយតនបព្វៈ
|
២៧៣
|
ពោជ្ឈង្គបព្វៈ
|
២៧៧
|
សច្ចបព្វៈ
|
២៨១
|
ទុក្ខអរិយសច្ច
|
២៨៣
|
សមុទយអរិយសច្ច
|
២៨៧
|
និរោធអរិយសច្ច
|
២៩៣
|
មគ្គអរិយសច្ច
|
២៩៧
|
អានិសង្សនៃការចម្រើនសតិប្បដ្ឋាន
|
៣០១
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ ទី ១០
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ
៖ កិត្តិសព្ទសរសើររបស់ព្រះកុមារកស្សប
|
៣០៧
|
សារាណីយកថា
|
៣០៩
|
ការនិយាយអំពីទោសរបស់អកុសលកម្មបថ
|
៣១១
|
ពាក្យឧបមាដោយចោរ
|
៣១៣
|
ការនិយាយអំពីអានិសង្សកុសលកម្មបថ
|
៣១៧
|
ពាក្យឧបមាដោយរណ្តៅលាមក
|
៣១៩
|
ការនិយាយអំពីការវៀរចាកទោស
មានបាណាតិបាត ជាដើម
|
៣២៣
|
ប្រមាណនៃអាយុរបស់ទេវតាជាន់តាវត្តិង្ស
|
៣១៥
|
ពាក្យឧបមាដោយបុគ្គលខ្វាក់អំពីកំណើត
|
៣២៧
|
ការនិយាយអំពីសមណៈនឹងព្រាហ្មណ៍ដែលមានសីល
|
៣២៩
|
សេចក្តីប្រៀបដោយនាងព្រាហ្មណីដែលមានគភ៌
|
៣៣៣
|
សេចក្តីប្រៀបដោយចោរដែលប្រព្រឹត្តអាក្រក់
|
៣៣៥
|
សេចក្តីប្រៀបដោយការយល់សប្តិ
|
៣៣៧
|
សេចក្តីប្រៀបដោយដុំដែក
|
៣៣៩
|
ការពោលអំពីការស្វែងរកជីវៈ
របស់ចោរដែលស្លាប់ទៅ
|
៣៤១
|
សេចក្តីប្រៀបដោយបុរសផ្លុំស័ង្ខ
|
៣៤៣
|
ការពោលអំពីការស្វែងរកជីវៈរបស់ចោរដែលស្លាប់ទៅ
|
៣៤៧
|
សេចក្តីប្រៀបដោយជដិលអ្នកបម្រើភ្លើង
|
៣៤៩
|
សេចក្តីប្រៀបដោយពួកឈ្មួញរទេះដ៏ច្រើន
|
៣៥៣
|
សេចក្តីប្រៀបដោយបុរសចិញ្ចឹមជ្រូក
|
៣៦១
|
សេចក្តីប្រៀបដោយអ្នកលេងបាស្កាពីរនាក់
|
៣៦៣
|
សេចក្តីប្រៀបដោយបុរសអ្នកនាំយកបាច់សម្បកធ្មៃ
|
៣៦៧
|
ការសម្តែងខ្លួនជាឧបាសកនៃព្រះបាទបាយាសិរាជញ្ញៈ
|
៣៧១
|
សេចក្តីប្រៀបដោយអ្នកភ្ជួរ
|
៣៧៣
|
ការពោលអំពីទានរបស់ព្រះបាទបាយាសិរាជញ្ញៈ
|
៣៧៥
|
ការពោលអំពីគវម្បតិត្ថេរនឹងបាយាសិទេវបុត្រ
|
៣៧៩
|
ឧទ្ទានគាថា
|
៣៨១
|
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น