សុត្តន្តបិដក ២៦

សុត្តន្តបិដក

មជ្ឆិមនិកាយ ឧបរិបណ្ណាសក្ក 

សត្តមភាគ (២៦)

---

ឈ្មោះ	ទំព័រ
ទេវទហវគ្គ   ទេវទហសូត្រ ទី ១
ទេវទហគ្គ ទេវទហសូត្រ  ការសួរចំពោះនិគ្រន្ថ	២
ពាក្យគួរនិយាយនិងមិនគួរនិយាយ	៤
ឧបមាដោយបុរសត្រូវសរ	៧
ការសួរចំពោះធម៌ ៥ យ៉ាង	១៣
ពាក្យគួរនិយាយនិងមិនគួរនិយាយ	១៥
ការសួរដេញដោលចំពោះពួកនិគ្រន្ថ	១៨
សេចក្តីប្រឹងប្រែងនិងសេចក្តីព្យាយាមឥតផល	២១
សេចក្តីប្រឹងប្រែងនិងសេចក្តីព្យាយាមមានផល	២៧
បុគ្គលប្រកបដោយសីលក្ខន្ធ	៣៥
ការចូលឈាន	៤៣
ភាពនៃទិព្វចក្ខុ	៤៥
ភាពនៃអាសវក្ខយញ្ញាណ	៤៧
ការមកកាន់ឋានដែលគេគប្បីសរសើរ	៥៣
បញ្ចត្តយសូត្រ ទី ២
ទេវទហគ្គ បញ្ចត្តយសូត្រ  ការបញ្ញត្តិអត្តា	៥៣
ឧបមាដោយពាណិជ	៦៣
អបន្តរទិដ្ឋិជាដើម	៦៥
ទិដ្ឋិផ្សេង ៗ	៦៩
ឧបមាដោយម្លប់និងកម្តៅថ្ងៃ	៧១
ការកើតឡើងនៃនិរាមិសមុខ	៧៣
សេចក្តីប្រកាន់មាំរបស់សមណព្រាហ្មណ៍	៧៧
កិន្តិសូត្រ ទី ៣
ទេវទហគ្គ កិន្តិសូត្រ  វាទៈផ្សេងគ្នាក្នុងធម៌ដ៏វិសេស	៨១
ការធ្វើជាអ្នកព្រងើយ	៨៩
ការព្យាករណ៍ដោយប្រពៃ	៩១
សាមគាមសូត្រ ទី ៤
ទេវទហគ្គ សាមគាមសូត្រ  ការចូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគ	៩៤
ការទ្រង់សួរសំពោះអានន្ទ	៩៧
វិវាទមូល ៦	៩៩
យេភុយ្យសិកា	១០៣
អមុឡ្ហវិន័យ	១០៥
តស្សបាបិយសិកា	១០៧
តិណវត្ថារកៈ	១០៩
សារាណីយធម៌ ៦	១១១
សុនក្ខត្តសូត្រ ទី ៥
ទេវទហគ្គ សនក្ខត្តសូត្រ  ការវិសជ្ជនារបស់ព្រះមានព្រះភាគ	១១៧
ភាពនៃបុគ្គលមានអធ្យាស្រ័យឱនទៅរកលោកាមិស	១១៩
ភាពនៃបុគ្គលមានអធ្យាស្រ័យទៅរកអានេញ្ជសមាបត្តិ	១២១
ភាពនៃបុគ្គលមានអធ្យាស្រ័យឱនទៅរកនេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនសមាបត្តិ	១២៣
ភាពនៃបុគ្គលមានអធ្យាស្រ័យឱនទៅរកព្រះនិព្វាន	១២៥
ឧបមាដោយបុរសត្រូវសរ	១២៧
ភាពនៃបុគ្គលមានអធ្យាស្រ័យឱនទៅរកព្រះនិព្វាន ដោយប្រពៃ	១៣១
ហេតុមិនដែលមាន	១៣៧
អានេញ្ជសប្បាយសូត្រ ទី ៦
ទេវទហគ្គ អានេញ្ជសប្បាយសូត្រ  អានេញ្ជសប្បាយប្បដិបទា	១៤១
អាកិញ្ចញ្ញាយតនសប្បាយប្បដិបទា	១៤៥
នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនសប្បាយប្បដិបទា	១៤៧
នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនៈ	១៤៩
អរិយវិមោក្ខ	១៥១
គណកមោគ្គល្លានសូត្រ ទី ៧
ទេវទហគ្គ គណកមោគ្គល្លានសូត្រ  ការទន្មាននូវបុរស	១៥៥
ភាពនៃសតិសម្បជញ្ញៈ	១៥៧
ការទូន្មាននូវបុរស	១៥៩
ការបានសម្រេចព្រះនិព្វាននិងមិនបានសម្រេច	១៦១
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់សួរតប	១៦៣
ការដល់នូវត្រៃសរណៈ	១៦៥
គោបកមោគ្គល្លានសូត្រ ទី ៨
ទេវទហគ្គ គោបកមោគ្គល្លានសូត្រ  ព្រះអានន្ទចូលទៅរកគោបកមោគ្គល្លានព្រាហ្មណ៍	១៦៩
វស្សការព្រាហ្មណ៍ចូលទៅរកព្រះអានន្ទ	១៧១
ភាពនៃបុគ្គលមានធម៌ជាទីពឹង	១៧៣
ពាក្យវិសជ្ជនារបស់ព្រះអានន្ទ	១៧៥
ពាក្យបុច្ឆារបស់វស្សការព្រាហ្មណ៍	១៧៧
បសាទនីយធម៌	១៧៩
វស្សការព្រាហ្មណ៍ប្រឹក្សានឹងឧបនន្ទសេនាបតិ	១៨៣
សេចក្តីសរសើរវត្តវេឡុវ័ន	១៨៥
ការចូលឈាន	១៨៧
សេចក្តីសរសើរចំពោះព្រះមានព្រះភាគ	១៨៩
មហាបុណ្ណមសូត្រ ទី ៩
ទេវទហគ្គ មហាបុណ្ណមសូត្រ  បុច្ឆាចំពោះបញ្ចុបាទានក្ខន្ធ	១៩១
ភាពនៃធម្មជាតិមិនមែនជាសក្កាយទិដ្ឋិ	១៩៥
ភាពនៃគុណទោសនិងការរលាស់ចេញក្នុងបញ្ចក្ខន្ធ	១៩៧
ការប្រៀនប្រដៅក្នុងត្រៃលក្ខណ៍	១៩៩
ចូលបុណ្ណមសូត្រ ទី ១០
ទេវទហគ្គ ចូឡបុណ្ណមសូត្រ  ភាពនៃអសប្បុរស	២០៥
ភាពនៃសប្បុរស	២០៩
ឧទ្ទាន	២១៣
អនុបទវគ្គ   អនុបទសូត្រ ទី ១
អនុបទវគ្គ អនុបទសូត្រ  បឋមជ្ឈាន	២១៥
តតិយជ្ឈាន	២១៧
អាកាសានញ្ចាយតនៈ	២១៩
អាកិញ្ចញ្ញាយតនៈ	២២១
ភាពនៃកិរិយាដល់នូវការស្ទាត់	២២៣
ការត្រេកអរចំពោះភាសិតនៃព្រះមានព្រះភាគ	២២៥
ឆវិសោធនសូត្រ ទី ២
អនុបទវគ្គ ឆវិសោធនសូត្រ  វោហារ ៤ យ៉ាង	២២៧
ធាតុទាំង ៦	២២៩
ការព្យាករណ៍នូវអនុធម៌	២៣១
ការបរិបូណ៌ដោយសីលក្ខន្ធដ៏ប្រសើរ	២៤១
ការពោលអំពីឈាន	២៤៣
អាសវក្ខយញ្ញាណ	២៤៥
សប្បុរិសសូត្រ ទី ៣
អនុបទវគ្គ សប្បុរិសសូត្រ  ធម៌របស់សប្បុរសនិងអសប្បុរស	២៤៩
សេចក្តីត្រេកអរចំពោះភាសិតព្រះមានព្រះភាគ	២៦៧
សេវិតព្វាសេវិតព្វសូត្រ ទី ៤
អនុបទវគ្គ សេវិតព្វាសេវិតព្វសូត្រ  ធម្មជាតគួរសេពនិងមិនគួរសេព	២៦៩
កាយសមាចារ	២៧១
វចីសមាចារ	២៧៣
មនោសមាចារ	២៧៩
ចិត្តុប្បាទ	២៨១
ការបានចំពោះនូវសញ្ញា	២៨៣
ការបានចំពោះនូវទិដ្ឋិ	២៨៥
ការបានចំពោះនូវអត្តភាព	២៨៩
ការប្រទាននូវសាធុការ	២៩១
កាយសមាចារ	២៩៣
ការបានចំពោះនូវអត្តភាព	២៩៥
អាយតនៈ ៦	២៩៧
វត្ថុគួរសេពនិងមិនគួរសេព	៣០៣
ការដឹងច្បាស់នូវសេចក្តីនៃភាសិត	៣០៩
ពហុធាតុកសូត្រ ទី ៥
អនុបទវគ្គ ពហុធាតុកសូត្រ  ការឈ្លាសក្នុងធាតុ	៣១៣
ការឈ្លាសក្នុងបដិច្ចសមុប្បាទ	៣១៧
ការឈ្លាសក្នុងហេតុនិងមិនមែនហេតុ	៣១៩
ឈ្មោះនៃធម្មបរិយាយ	៣២៧
ឥសិគិលិសូត្រ ទី ៦
អនុបទវគ្គ ឥសិគិលិសូត្រ  ឈ្មោះភ្នំ	៣២៩
ព្រះនាមព្រះបច្ចេកពុទ្ធ	៣៣១
មហាចត្តារីសកសូត្រ ទី ៧
អនុបទវគ្គ មហាចត្តារីសកសូត្រ  សម្មាទិដ្ឋិ	៣៣៧
សម្មាសង្កប្បៈ	៣៣៩
សម្មវាចា	៣៤១
សម្មាកម្មន្តៈ	៣៤៣
សម្មាអាជីវៈ	៣៤៥
ភាវៈនៃធម៌ជាប្រធាន	៣៤៧
សេចក្តីសរសើរ	៣៥១
អានាបានស្សតិសូត្រ ទី ៨
អនុបទវគ្គ អានាបានស្សតិសូត្រ  សេចក្តីត្រេកអរនៃព្រះមានព្រះភាគ	៣៥៣
ភាពនៃធម៌មានខ្លឹមសារដ៏បរិសុទ្ធ	៣៥៥
ការប្រកបភាវនា	៣៥៧
ភាពនៃអានាបានស្សតិមានអានិសង្សច្រើន	៣៥៩
សតិប្បដ្ឋាន ៤	៣៦៣
ពោជ្ឈង្គ ៧	៣៦៧
វិជ្ជានិងវិមុត្តិ	៣៧៣
កាយគតាសតិសូត្រ ទី ៩
អនុបទវគ្គ កាយគតាសតិសូត្រ  ភាពនៃកាយគតាសតិមានអានិសង្សច្រើន	៣៧៧
ភាពនៃភិក្ខុអ្នកធ្វើនូវសេចក្តីដឹងខ្លួន	៣៧៩
ភាពនៃកាយជាបដិក្កូល	៣៨១
ភាពនៃសរីរៈស្លាប់ដែលគេចោលក្នុងព្រៃស្មសាន	៣៨៣
បឋមជ្ឈាន	៣៨៥
ទុតិយជ្ឈាន	៣៨៧
ឧបមាដោយបុរសទទូរសម្ពត់ស	៣៨៩
មារបាននូវចន្លោះ	៣៩១
មារមិនបាននូវចន្លោះ	៣៩៣
ការធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់ដោយប្រាជ្ញាដ៏ក្រៃលែង	៣៩៥
ការបាននូវអានិសង្ស ១០ ជាប្រាកដ	៣៩៧
សង្ខារូបបត្តិសូត្រ ទី ១០
អនុបទវគ្គ សង្ខារូបបត្តិសូត្រ  ភាពនៃការកើតក្នុងទេវលោកនោះៗ	៤០៣
ភាពនៃការមិនកើតក្នុងទីណាៗ ឡើយ	៤១៥