សុត្តន្តបិដក ៦៦

សុត្តន្តបិដក 

ខុទ្ទកនិកាយ មហានិទ្ទេស 

ទុតិយោភាគ 

(៦៦)

---

ឈ្មោះ	ទំព័រ
តុវដកសុត្តនិទ្ទេសទី ១៤
បុច្ឆា (កាសួរ ៣ យ៉ាង)	១
វិវេក (ការស្ងាត់) ៣ យ៉ាង	៥
សន្តិបទ (បទស្ងាប់រម្ងាប់)	៧
ធម្មក្ខន្ធ មានសីលក្ខន្ធជាដើម	៨
មូលនៃតណ្ហាបបញ្ចសង្ខា	១១
មូលនៃទិដ្ឋិបបញ្ចសង្ខា	១១
សិក្ខា ៣	១៦
ឧស្សាទៈ (ការប៉ោងឡើង) ៧	២៨
ព្រះមានព្រះភាគបើកដោយចក្ខុ ៥	៣០
ក្នុងមំសចក្ខុមានសម្បុរ ៥	៣០
ងងឹតប្រកបដោយអង្គ ៤	៣១
បុគ្គលជារាគចរិតជាដើម	៣៩
អន្តរាយ ២ ប្រការ	៤១
ធម៌ ៣ ជាមន្ទិលខាងក្នុង	៤៥
បុគ្គលឡេះឡើដោយភ្នែក	៥០
តិរច្ឆានកថា (គាមកថា) ៣២	៥៤
រដមានរសមើមជាដើម	៥៤
សេចក្តីប្រកាន់ ២ យ៉ាង	៥៦
ភិក្ខុដែលផស្សៈគឺរោគប៉ះពាល់ហើយ	៥៧
ភោជនមានបាយជាដើម	៦១
បានៈ (ទឹក) ៨ យ៉ាង	៦១
បានៈ (ទឹក) ៨ យ៉ាងដទៃទៀត	៦១
បង្អែមមានបង្អែមដែលធ្វើពីម៉្សៅជាដើម	៦១
ចីវរ ៦ យ៉ាង	៦១
សន្និធិ មានអន្នសន្និធិជាដើម	៦៣
ភិក្ខុមានឈាន	៦៤
ភិក្ខុរពឹសដោយជើង	៦៥
សម្ផស្សលាបៈ មានរាជកថាជាដើម	៦៦
កុក្កុច្ចៈដោយហេតុ ២ យ៉ាង	៦៨
អាសនៈនឹងសយនៈ	៧១
ការគប់រកនូវការភ្ញាក់រលឹក	៧៣
ភិក្ខុមានអាតាបៈ	៧៣
ការបិទបាំងទោសខ្លួន	៧៤
ការលែង ២ ប្រការ	៧៥
មេថុនធម៌	៧៦
ការស្អិតស្អាង ២ យ៉ាង	៧៧
ការប្រកបអំពើធ្មប់	៧៩
ការទាយសុបិន	៧៩
ការទាយលក្ខណៈ	៨០
ការទាយនក្ខត្តឫក្ស	៨០
ការទាយសម្រែកម្រឹគ	៨១
ការមិនតាំងនៅនៃគភ៌ដោយហេតុ ២	៨១
ការបង្កពាក្យញុះញង់ដោយហេតុ ២	៨៦
កិលេសជាគ្រឿងធ្វើគេតិះដៀល	៨៩
ការរាក់ទាក់	៩២
វាចាកៀរគរ	៩៦
អំពើឃ្នើសឃ្នង ៣ យ៉ាង	៩៨
ពាក្យផ្ចញ់ផ្ចាល់	១០៥
ការពោលពាក្យកុហក	១០៦
ភាពនៃជនអ្នកអួត	១០៧
ការមិនធ្វេស ក្នុងជិនសាសនា	១១៥
អត្តទណ្ឌសូត្រ ទី ១៥
អាជ្ញា ៣ យ៉ាង	១២១
ភ័យ ២ យ៉ាង	១២១
មហានរក	១២៦
ការសម្តែងនូវសំវេគធម៌	១២៩
ការញាប់ញ័រ នៃពួកសត្វ	១៣០
ពួកសត្វឈ្លោះគ្នា	១៣៣
លោកមិនមានខ្លឹមដោយជុំវិញ	១៣៥
សង្ខារក្នុងទិសទាំងពួងញាប់ញ័រ	១៣៧
សរ ៧ យ៉ាង	១៤១
ជនដែលសរមុតហើយរមែងស្ទុះទៅផ្សេង ៗ	១៤៣
កាម ២ យ៉ាង	១៥៩
សិក្ខា ៣ យ៉ាង	១៥៩
ក្រោធកើតដោយអាការៈ ១០ យ៉ាង	១៦៣
មិនគប្បីនៅរស់ដោយសេចក្តីប្រមាទ	១៦៥
មិនគប្បីឋិតនៅក្នុងការមើលងាយ	១៦៦
គប្បីគេចចេញក្នុងការមើលងាយ	១៦៩
មិនគប្បីធ្វើនូវស្នេហាក្នុងរូប	១៧០
គប្បីកំណត់ដឹងនូវមានះ	១៧០
បរិញ្ញា (ការកំណត់ដឹង) ៣ យ៉ាង	១៧២
គប្បីវៀរស្រឡះចាកសាហសាចរិយា	១៧៣
មិនគប្បីត្រេកអរចំពោះបុរាណក្ខន្ធ	១៧៣
មិនគប្បីធ្វើនូវសេចក្តីគាប់ចិត្តក្នុងនវក្ខន្ធ	១៧៥
មិនគប្បីសោកចំពោះវត្ថុដែលកំពុងវិនាស	១៧៥
មិនគប្បីអាស្រ័យនូវសភាវៈជាគ្រឿងទាញមក	១៧៦
កាមជាភក់ ដែលឆ្លងបានដោយក្រ	១៧៩
មុនិ មិនឃ្លាតចាកសច្ចៈ	១៧៩
ព្រាហ្មណ៍ឋិតនៅលើទួល	១៨០
មុនិ លះបង់វត្ថុទាំងពួង	១៨០
និស្ស័យ ២ យ៉ាង	១៨៣
គ្រឿងចំពាក់ ៧ យ៉ាង	១៨៥
កង្វល់មានរាគៈជាដើម	១៨៩
លោកសូន្យ	២០០
បុគ្គលមិនកំណាញ់មិនប្រាថ្នា	២០២
តណ្ហាជាគេធៈ (សេចក្តីប្រាថ្នា)	២០៣
តណ្ហាជាឯជា ( សេចក្តីញាប់ញ័រ)	២០៤
អភិសង្ខារ ហៅថាវិយារម្ភៈ (ការផ្តើមផ្សេង ៗ )	២០៤
ញាណជាមោនៈ	២០៩
សេចក្តីកំណាញ់ជាគាហៈ (កំណាញ់)	២១០
សារីបុត្តសុត្តនិទ្ទេស ទី ១៦
ព្រះសាស្តាមានព្រះសូរសៀងពិរោះ	២១៣
ព្រះមានព្រះភាគជាអ្នកនាំពួក	២១៤
ព្រះមានព្រះភាគចុះចាកតុសិតមកកាន់ពួក	២១៥
ពួកព្រះអរហន្តជាតុសិត	២១៥
ព្រះពុទ្ធទ្រង់មានចក្ខុ ទ្រង់ប្រាកដ	២១៧
ព្រះពុទ្ធទ្រង់មានចក្ខុដោយចក្ខុ ៥	២២០
ងងឹតប្រកបដោយអង្គ ៥	២២១
ព្រះមានព្រះភាគជាបុគ្គលឯកដោយចំណែកបព្វជ្ជា	២៣១
ព្រះមានព្រះភាគជាបុគ្គលឯក ដោយមិនមានបុគ្គលជា (គម្រប់ពីរ)	២៣២
ព្រះមានព្រះភាគជាបុគ្គលឯងដោយលះបង់តណ្ហា	២៣៣
ព្រះមានព្រះភាគជាបុគ្គលឯង ព្រោះប្រាសចាករាគៈដោយដាច់ខាត	២៣៤
ព្រះមានព្រះភាគជាបុគ្គលឯង ព្រោះទៅកាន់ផ្លូវតែមួយព្រះអង្គឯង	២៣៤
ព្រះមានព្រះភាគជាបុគ្គលឯង ព្រោះត្រាស់ដឹងសម្ពោធិញ្ញាណ	២៣៥
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ត្រេកអរតែមួយព្រះអង្គឯង	២៣៦
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់នាមថាពុទ្ធៈដោយអត្ថដូចម្តេច	២៣៧
និស្ស័យ ២ យ៉ាង	២៣៩
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់នឹងធឹងដោយអាការៈ ៥ យ៉ាង	២៤១
កុហនវត្ថុ ៣ យ៉ាង	២៤៦
សេចក្តីអន្តរាយ ២ យ៉ាង	២៥៩
ធម៌ ៣ យ៉ាងជាមន្ទិលខាងក្នុង	២៦៣
សេចក្តីបរិសុទ្ធនៃវាចា	២៦៧
គោចរនឹងអគោចរ	២៦៩
សេចក្តីបរិសុទ្ធនៃសីលនឹងវត្ត	២៧៤
ធុតង្គ ៨ យ៉ាង	២៧៥
ការនៅសប្បាយ	២៨៣
ព្រះនាមថាព្រះមានព្រះភាគដោយអត្ថដូចម្តេច	២៨៣
ទីដេកទីអង្គុយដ៏ស្ងាត់	២៨៦
ធម៌ដ៏សមគួរដល់ការត្រាស់ដឹង	២៨៧
ទីបំផុតជុំវិញ ៤ យ៉ាង	២៨៩
ត្រជាក់នឹងក្តៅដោយហេតុ ២ យ៉ាង	២៩៦
ការព្យាយាមប្រឹងប្រែង	២៩៨
អវិជ្ជាជាមូលនៃសេចក្តីក្រោធ	៣០៣
សភាវៈជាទីស្រឡាញ់ ២ យ៉ាង	៣០៤
ឈ្មោះថាសេក្ខៈព្រោះហេតុអ្វី	៣១០
ដឹងប្រមាណដោយហេតុ ២ យ៉ាង	៣១៥
ភិក្ខុមានសេចក្តីសន្តោស	៣១៧
អ្នកប្រកបរឿយ ៗ ក្នុងឈាន	៣២៥
អ្នកភ្ញាក់រលឹកច្រើន	៣២៥
កុក្កុច្ចៈដោយហេតុ ២ យ៉ាង	៣២៧
កម្រិត ២ យ៉ាង	៣៣២
ភិក្ខុមានស្មារតីមានចិត្តផុតស្រឡះ	៣៣៨
គប្បីកម្ចាត់បង់នូវងងឹត	៣៤១