សុត្តន្តបិដក ២៨
សុត្តន្តបិដក
មជ្ឈិមនិកាយ ឧបរិបណ្ណាសកៈ
នវមភាគ (២៨)
ឈ្មោះ
|
ទំព័រ
|
វិភង្គវគ្គ
ភទ្ទេករត្តសូត្រ ទី ១ |
|
វិភង្គវគ្គ
ភទ្ទេករត្តសូត្រ សេចក្តីសង្ស័យក្នុងខន្ធជាអនាគត
|
៣
|
សេចក្តីមិនសង្ស័យក្នុងខន្ធជាអនាគត
|
៥
|
ភាពនៃបុគ្គលអ្នកមានរាត្រីមួយដ៏ចម្រើន
|
៧
|
អានន្ទភទ្ទេករត្តសូត្រ
ទី ២
|
|
វិភង្គវគ្គ
អានន្ទភទ្ទេករត្តសូត្រ សេចក្តីអាឡោះអាល័យបញ្ចក្ខន្ធជាអតីត
|
១១
|
សេចក្តីមិនប្រាថ្នានូវបញ្ចក្ខន្ធជាអនាគត
|
១៣
|
ភាពនៃបុគ្គលអ្នកមានរាត្រីមួយដ៏ចម្រើន
|
១៥
|
សេចក្តីអាឡោះអាល័យបញ្ចក្ខន្ធជាអតីត
|
១៧
|
មហាកច្ចានភទ្ទេករត្តសូត្រ
ទី ៣
|
|
វិភង្គវគ្គ
មហាកច្ចានភទ្ទេករត្តសូត្រ ព្រះសមិទ្ធិមានអាយុចូលទៅរកព្រះមានព្រះភាគ
|
២១
|
ភាពនៃបុគ្គលអ្នកមានរាត្រីមួយដ៏ចម្រើន
|
២៣
|
សេចក្តីត្រិះរិះនៃពួកភិក្ខុ
|
២៥
|
ពួកភិក្ខុចូលទៅរកព្រះមហាកច្ចានៈ
|
២៧
|
សេចក្តីសរសើរព្រះមហាកច្ចានៈ
|
២៩
|
សេចក្តីអាឡោះអាល័យបញ្ចក្ខន្ធជាអតីត
|
៣១
|
សេចក្តីប្រាថ្នានូវបញ្ចក្ខន្ធជាអនាគត
|
៣៣
|
សេចក្តីរសេមរសាមក្នុងពួកធម៌ជាបច្ចុប្បន្ន
|
៣៥
|
សេចក្តីត្រេកអរចំពោះភាសិត
|
៣៧
|
គាថាសម្តែងពីរាត្រីមួយដ៏ចម្រើន
|
៣៩
|
សេចក្តីត្រេកអរចំពោះភាសិត
|
៤១
|
លោមសកង្គិយសូត្រ
ទី ៤
|
|
វិភង្គវគ្គ លោមសកង្គិយភទ្ទេករត្តសូត្រ គាថាសំដែងពីរាត្រីមួយដ៏ចម្រើន
|
៤៣
|
ការចូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគ
|
៤៥
|
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់សួរតប
|
៤៧
|
សេចក្តីអាឡោះអាល័យបញ្ចក្ខន្ធជាអតីត
|
៤៩
|
សេចក្តីរសេមរសាមក្នុងធម៌ជាបច្ចុប្បន្ន
|
៥១
|
សេចក្តីត្រេកអរចំពោះភាសិត
|
៥៣
|
ចូឡកម្មវិភង្គសូត្រ
ទី ៥
|
|
វិភង្គវគ្គ
ចូឡកម្មវិភង្គសូត្រ កិច្ចនិមន្តរបស់សុភមាពណ
|
៥៥
|
ការវៀរចាកបាណាតិបាត
|
៥៧
|
ភាពនៃបុគ្គលជាអ្នកក្រោធ
|
៥៩
|
ភាពនៃបុគ្គលជាអ្នកច្រណែន
|
៦១
|
ការមិនឲ្យនូវវត្ថុមានបាយជាដើម
|
៦៣
|
ភាពនៃបុគ្គលជាអ្នករឹងត្អឹង
|
៦៥
|
ភាពនៃបុគ្គលជាអ្នកមិនសាកសួរ
|
៦៧
|
សេចក្តីប្រតិបត្តិដែលប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីអាយុខ្លីជាដើម
|
៦៩
|
ការដល់នូវត្រៃសរណៈ
|
៧១
|
មហាកម្មវិភង្គសូត្រ
ទី ៦
|
|
វិភង្គវគ្គ
មហាកម្មវិភង្គសូត្រ ពាក្យចរចា
|
៧៣
|
ការក្រាបទូលនូវពាក្យចរចា
|
៧៥
|
ការចែកនូវមហាកម្មវិភង្គ
|
៧៧
|
បុគ្គលបួនពួក
|
៧៩
|
ការពោលដោយទិដ្ឋិកួចកាន់
|
៨១
|
សេចក្តីយល់ក្នុងមហាកម្មវិភង្គ
|
៨៧
|
ភាពនៃបុគ្គលអ្នកទទួលនូវវិបាក
|
៩៣
|
សឡាយតនវិភង្គសូត្រ
ទី ៧
|
|
វិភង្គវគ្គ
សឡាយតនវិភង្គសូត្រ មនោបវិចារៈ
|
៩៩
|
គេហសិតសោមនស្ស
|
១០១
|
គេហសិតទោមនស្ស
|
១០៣
|
នេក្ខម្មសិតទោមនស្ស
|
១០៥
|
នេក្ខម្មសិតុបេក្ខា
|
១០៧
|
ការលះគេហសិតសោមនស្សជាដើម
|
១០៩
|
សតិប្បដ្ឋានបី
|
១១១
|
សតិប្បដ្ឋានទីពីរ
|
១១៣
|
ភាពនៃបុគ្គលជាសារថីអ្នកទូន្មាននូវបុរស
|
១១៥
|
សេចក្តីត្រេកអរចំពោះភាសិត
|
១១៧
|
ឧទ្ទេសវិភង្គសូត្រ
ទី ៨
|
|
វិភង្គវគ្គ
ឧទ្ទេសវិភង្គសូត្រ សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ភិក្ខុទាំងឡាយ
|
១១៩
|
ការចូលទៅរកព្រះមហាកច្ចានៈ
|
១២១
|
ឧបមាដោយបុគ្គលអ្នកត្រូវការដោយខ្លឹមឈើ
|
១២៥
|
ការចែកអត្ថនៃឧទ្ទេសដោយពិស្តារ
|
១២៧
|
វិញ្ញាណមិនរាត់រាយ
|
១២៩
|
ភាពនៃចិត្តឋិតនៅខាងក្នុង
|
១៣១
|
ភាពនៃចិត្តមិនឋិតនៅខាងក្នុង
|
១៣៣
|
សេចក្តីតក់ស្លុតព្រោះមិនប្រកាន់មាំ
|
១៣៥
|
សេចក្តីមិនតក់ស្លុតព្រោះមិនប្រកាន់មាំ
|
១៣៧
|
ការក្រាបទូលព្រះមានព្រះភាគ
|
១៣៩
|
អរណវិភង្គសូត្រ
ទី ៩
|
|
វិភង្គវគ្គ
អរណវិភង្គសូត្រ ភាពនៃធម៌ដ៏ថោកទាប
|
១៤៥
|
មជ្ឈិមប្បដិបទា
|
១៤៧
|
ភាពនៃកិរិយាលើកតម្កើងជាដើម
|
១៤៩
|
ការសម្តែងធម៌
|
១៥២
|
កាមគុណប្រាំ
|
១៥៥
|
ការមិនពោលពាក្យក្នុងទីកំបាំងមុខ
|
១៥៧
|
ភាសាក្នុងជនបទ
|
១៥៩
|
សេចក្តីព្យាយាមដោយសោមនស្ស
|
១៦១
|
មជ្ឈិមប្បដិបទា
|
១៦៣
|
ពាក្យពោលក្នុងទីកំបាំងមុខ
|
១៦៥
|
ពាក្យពោលរហ័ស
|
១៦៧
|
សេចក្តីត្រេកអរចំពោះភាសិត
|
១៦៩
|
ធាតុវិភង្គសូត្រ
ទី ១០
|
|
វិភង្គវគ្គ
ធាតុវិភង្គសូត្រ ព្រះមានព្រះភាគចូលទៅកាន់កុម្ភការនិវេស
|
១៧១
|
ឧទ្ទេសនៃឆធាតុវិភង្គ
|
១៧៣
|
មនោបវិចារៈដប់ប្រាំបី
|
១៧៥
|
បឋវីធាតុ
|
១៧៧
|
តេជោធាតុ
|
១៧៩
|
អាកាសធាតុ
|
១៨១
|
វេទនា
|
១៨៣
|
ឧបមាដោយកម្តៅ
|
១៨៥
|
ឧបមាដោយជាងមាស
|
១៨៧
|
ឧបមាដោយប្រទីបអុចប្រេង
|
១៩៣
|
អ្នកប្រាជ្ញ
|
១៩៧
|
សេចក្តីត្រេកអរចំពោះភាសិត
|
១៩៩
|
សច្ចវិភង្គសូត្រ
ទី ១១
|
|
វិភង្គវគ្គ
សច្ចវិភង្គសូត្រ ការញុំាងធម្មចក្រឲ្យប្រព្រឹត្តទៅ
|
២០៣
|
ទុក្ខអរិយសច្ច
|
២០៥
|
ទុក្ខនិរោធគាមិនីបដិបទាអរិយសច្ច
|
២០៩
|
មគ្គអរិយសច្ច
|
២១១
|
ការប្រាប់នូវអរិយសច្ច
|
២១៣
|
ទក្ខិណាវិភង្គសូត្រ
ទី ១២
|
|
វិភង្គវគ្គ
ទក្ខិណាវិភង្គសូត្រ ការអង្វរករនៃនាងមហាបជាបតិគោតមី
|
២១៥
|
កិរិយាអង្វរករនៃព្រះអានន្ទ
|
២១៧
|
កិរិយាមិនមែនជាការតបស្នងដោយល្អ
|
២១៩
|
សេចក្តីផ្សេងគ្នានៃទកិ្ខណាទាន
|
២២១
|
ទក្ខិណាវិសុទ្ឌិ
|
២២៧
|
សឡាយតនវគ្គ
អនាថបិណ្ឌិកោវាទសូត្រ
ទី ១
|
|
សឡាយតនវគ្គ
អនាថបិណ្ឌិកោវាទសូត្រ ការប្រព្រឹត្តិទៅនៃអាពាធ
|
២៣៣
|
អាយតនៈខាងក្នុង
|
២៣៧
|
ចក្ខុសម្ផ័ស្សជាដើម
|
២៣៩
|
បញ្ចក្ខន្ធ
|
២៤១
|
លោកនេះនិងលោកខាងមុខ
|
២៤៣
|
អនាថបិណ្ឌិកទេវបុត្តចូលគាល់ព្រះមាព្រះភាគ
|
២៤៥
|
សេចក្តីសរសើរវត្តជេតពន
|
២៤៧
|
សេចក្តីត្រេកអរចំពោះភាសិត
|
២៤៩
|
ឆន្នោវាទសូត្រ
ទី ២
|
|
សឡាយតនវគ្គ
ឆន្នោវាទសូត្រ កិរិយាប្រព្រឹត្តិទៅនៃអាពាធ
|
២៥១
|
បញ្ហាកម្មនៃព្រះសារីបុត្ត
|
២៥៥
|
កិរិយាចូលទៅគាល់ព្រះមាព្រះភាគ
|
២៥៩
|
បុណ្ណោវាទសូត្រ
ទី ៣
|
|
សឡាយតនវគ្គ
បុណ្ណោវាទសូត្រ ការឲ្យឱវាទ
|
២៦៣
|
ភាពកំណាចនៃពួកអ្នកសុនាបរន្តជនបទ
|
២៦៥
|
បរិនិព្វាននៃព្រះបុណ្ណ
|
២៦៩
|
នន្ទកោវាទសូត្រ
ទី ៤
|
|
សឡាយតនវគ្គ
នន្ទកោវាទសូត្រ ការឲ្យឱវាទដល់ភិក្ខុនី
|
២៧៣
|
អាយតនៈខាងក្រៅ
|
២៧៥
|
វិញ្ញាណកាយ
|
២៧៧
|
វេទនាខន្ធ
|
២៧៩
|
អាយតនៈខាងក្រៅ
|
២៨១
|
ឧបមាដោយអ្នកសម្លាប់គោ
|
២៨៣
|
ពោជ្ឈង្គប្រាំពីរ
|
២៨៥
|
ការចូលទៅកាន់រាជការាម
|
២៨៧
|
អាយតនៈខាងក្នុង
|
២៨៩
|
វិញ្ញាណកាយ
|
២៩១
|
ឧបមាដោយប្រទីបប្រេង
|
២៩៣
|
ឧបមាដោយដើមឈើ
|
២៩៥
|
ឧបមាដោយអ្នកសម្លាប់គោ
|
២៩៧
|
ពោជ្ឈង្គប្រាំពីរ
|
២៩៩
|
សេចក្តីត្រេកអរចំពោះភាសិត
|
៣០១
|
ចូឡរាហុលោវាទសូត្រ
ទី ៥
|
|
សឡាយតនវគ្គ
ចូឡរាហុលោវាទសូត្រ ចក្ខ្វាយតនៈ
|
៣០៣
|
ចក្ខុសម្ផ័ស្ស
|
៣០៥
|
មនោវិញ្ញាណ
|
៣០៧
|
សេចក្តីនឿយណាយក្នុងអាយតនៈជាដើម
|
៣០៩
|
ឆឆក្កសូត្រ
ទី ៦
|
|
សឡាយតនវគ្គ ឆឆក្កសូត្រ វិញ្ញាណកាយប្រាំមួយ
|
៣១៣
|
វេទនាកាយប្រាំមួយ
|
៣១៥
|
ភាពនៃអនត្តា
|
៣១៧
|
ដំណើរកើតឡើងនៃសក្កាយ
|
៣២៣
|
ដំណើររលត់ទៅនៃសក្កាយ
|
៣២៥
|
ភាពនៃពាក្យមិនសមហេតុ
|
៣២៧
|
ភាពនៃពាក្យសមហេតុ
|
៣២៩
|
សេចក្តីត្រេកអរចំពោះភាសិត
|
៣៣៣
|
សឡាយតនវិភង្គសូត្រ
ទី ៧
|
|
សឡាយតនវគ្គ
សឡាយតនវិភង្គសូត្រ ការចម្រើនឡើងនៃតណ្ហា
|
៣៣៥
|
ការលះបង់នូវតណ្ហា
|
៣៣៩
|
ការពេញបរិបូណ៌ដោយភាវនា
|
៣៤១
|
ការកំណត់ដឹងនូវធម៌ជាដើម
|
៣៤៣
|
នគរវិន្ទេយ្យសូត្រ
ទី ៨
|
|
សឡាយតនវគ្គ
នគរវិន្ទេយ្យសូត្រ ភាពនៃបុគ្គលដែលគេមិនគប្បីធ្វើសក្ការៈ
|
៣៤៩
|
ភាពនៃបុគ្គលគួរធ្វើសក្ការៈ
|
៣៥១
|
ការសួររកហេតុយោបល់
|
៣៥៣
|
ការដល់នូវសរណៈ
|
៣៥៥
|
បិណ្ឌបាតបារិសុទ្ធិសូត្រ
ទី ៩
|
|
សឡាយតនវគ្គ បិណ្ឌបាតបារិសុទ្ធិសូត្រ សុញ្ញតាវិហារសមាបត្តិ
|
៣៥៧
|
នីវរណប្បញ្ហា
|
៣៦១
|
ឥន្រ្ទិយប្បញ្ហា
|
៣៦៣
|
ពោជ្ឈង្គប្បញ្ហា
|
៣៦៥
|
វិជ្ជាវិមុត្តិប្បញ្ហា
|
៣៦៧
|
ឥន្រ្ទិយភាវនាសូត្រ
ទី ១០
|
|
សឡាយតនវគ្គ
ឥន្រ្ទិយភាវនាសូត្រ ការនិមន្តរបស់ព្រះអានន្ទ
|
៣៧១
|
ការចម្រើននូវឥន្រ្ទិយ
|
៣៧៣
|
សេក្ខប្បដិបទា
|
៣៨១
|
ឧទ្ទាន
|
៣៨៥
|
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น