សុត្តន្តបិដក ៣១
សុត្តន្តបិដក
សំយុត្តនិកាយ និទានវគ្គ
តតិយភាគ (៣១)
ឈ្មោះ
|
ទំព័រ
|
អភិសមយសំយុត្ត
ពុទ្ធវគ្គ |
|
អភិសមយសំយុត្ត ពុទ្ធវគ្គ បដិច្ចសមុប្បាទ
|
៣
|
ជាតិ
|
៥
|
វិញ្ញាណ
|
៧
|
សម្មាបដិបទា
|
៩
|
ហេតុឲ្យកើតកងទុក្ខ
|
១១
|
កិរិយារលត់កងទុក្ខ
|
១៥
|
អាហារវគ្គ
|
|
អភិសមយសំយុត្ត អាហារវគ្គ កិរិយារលត់ទុក្ខ
|
២៥
|
ការសាកសួររកអាហារ
|
២៧
|
កិរិយាមិនដឹងច្បាស់នូវជរានិងមរណៈជាដើម
|
៣១
|
ការសាកសួររកសម្មាទិដ្ឋិ
|
៣៥
|
ការសាកសួររកធម្មកថិក
|
៣៧
|
អចេលកស្សបចូលទៅរកព្រះមានព្រះភាគ
|
៣៩
|
ការសាកសួររកសេចក្តីទុក្ខ
|
៤១
|
ការព្យាករណ៍នូវសេចក្តីទុក្ខ
|
៤៣
|
ការបាននូវឧបសម្បទា
|
៤៥
|
ការសាកសួររកសេចក្តីទុក្ខ
|
៤៧
|
ការព្យាករណ៍នូវសេចក្តីទុក្ខ
|
៤៩
|
សេចក្តីផ្សេងគ្នានៃពាលនិងបណ្ឌិត
|
៥១
|
បដិច្ចសមុប្បាទ
|
៥៣
|
ភាពនៃធម៌ដែលព្រះអរិយៈបានឃើញច្បាស់
|
៥៧
|
ទសពលវគ្គ
|
|
អភិសមយសំយុត្ត ទសពលវគ្គ ភាពនៃសេចក្តីសុខនិងទុក្ខ
|
៦១
|
ភាពនៃសេចក្តីព្យាយាម
|
៦៣
|
ឋយញ្ញាណ
|
៦៥
|
ឧបមាដោយទឹកប្រព្រឹត្តទៅក្នុងទីទាប
|
៦៩
|
ពាក្យនៃបរិព្វាជក
|
៧១
|
ព្រះអានន្ទចូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគ
|
៧៣
|
ព្រះពុទ្ធដីកានៃព្រះមានព្រះភាគ
|
៧៥
|
ពាក្យនៃព្រះអានន្ទ
|
៧៩
|
ទ្រង់ពោលនូវបដិច្ចសមុប្បន្នធម៌
|
៨១
|
កិរិយាធ្វើនូវកាយ វចី មនោ សង្ខារ
|
៨៧
|
ព្រះឧបវាណចូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគ
|
៨៩
|
ទ្រង់ពោលនូវបដិច្ចសមុប្បន្នធម៌
|
៩១
|
កិរិយាដឹងច្បាស់នូវជរា និងមរណៈ ជាដើម
|
៩៣
|
កិរិយាមិនកំណត់ដឹងនូវជរា និងមរណៈ ជាដើម
|
៩៧
|
កិរិយាមិនដឹងច្បាស់នូវជរា និងមរណៈ ជាដើម
|
៩៩
|
កឡារខត្តិយវគ្គ
|
|
អភិសមយសំយុត្ត
កឡារខត្តិយវគ្គ ពោលអំពីបុគ្គលមានធម៌ពិចារណាហើយ
|
១០៣
|
កឡារខត្តិយភិក្ខុចូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគ
|
១០៩
|
ទ្រង់សួរបញ្ជាក់ព្រះសារីបុត្ត
|
១១១
|
ភពមានឧបាទានជាហេតុជាដើម
|
១១៣
|
វេទនាមានផស្សៈជាហេតុជាដើម
|
១១៥
|
ទ្រង់ប្រទានសាធុការៈ
|
១១៧
|
ព្រះសារីបុត្តហៅភិក្ខុទាំងឡាយ
|
១១៩
|
កឡារខត្តិយភិក្ខុក្រាបទូលព្រះមានព្រះភាគ
|
១២១
|
ពោលអំពីញាណវត្ថុ
|
១២៣
|
ពោលអំពីជរានិងមរណៈ
|
១២៥
|
ឈ្មោះអរិយសាវ័ក
|
១២៧
|
សេចក្តីដឹងក្នុងអតីតកាលជាដើម
|
១២៩
|
ពោលអំពីញាណវត្ថុ
|
១៣១
|
ការសាកសួររកជរានិងមរណៈ
|
១៣៣
|
ការសាកសួររកភពជាដើម
|
១៣៥
|
ការសាកសួររកសង្ខារ
|
១៣៩
|
ការរលត់នៃអវិជ្ជា
|
១៤១
|
ការកើតឡើងនៃកងទុក្ខ
|
១៤៣
|
ឧទ្ទាន
|
១៤៩
|
គហបតិវគ្គ
|
|
អភិសមយសំយុត្ត គហបតិវគ្គ ភ័យប្រាំប្រការ
|
១៥១
|
អង្គនៃសោតាបត្តិ
|
១៥៣
|
ការព្យាករណ៍ខ្លួន
|
១៥៥
|
ការរលត់ទៅនៃទុក្ខ
|
១៥៩
|
ហេតុនាំឲ្យកើតសង្ខារលោក
|
១៦១
|
ហេតុនាំឲ្យកើតកងទុក្ខ
|
១៦៣
|
ធម្មបរិយាយជាខាងដើមនៃព្រហ្មចរិយៈ
|
១៦៥
|
ជាណុស្សោណិព្រាហ្មណ៍ ចូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគ
|
១៦៧
|
ហេតុនាំឲ្យកើតកងទុក្ខ
|
១៦៩
|
ហេតុនាំឲ្យកើតសង្ខារលោក
|
១៧១
|
ភាពនៃព្រះអរិយសាវ័កបរិបូណ៌ដោយទិដ្ឋិ
|
១៧៥
|
ទុក្ខវគ្គ
|
|
អភិសមយសំយុត្ត ទុក្ខវគ្គ ការពិចារណារកកិរិយាអស់ទៅនៃសេចក្តីទុក្ខ
|
១៧៩
|
ការលះបង់អវិជ្ជា
|
១៨១
|
ទ្រង់សាកសួររកការតាក់តែងបុញ្ញាភិសង្ខារ ជាដើម
|
១៨៣
|
ការកើតឡើងនៃកងទុក្ខ
|
១៨៥
|
ឧបមាដោយគំនរភ្លើង
|
១៨៧
|
ការរលត់ទៅនៃកងទុក្ខ
|
១៨៩
|
ឧបមាដោយប្រទីបប្រេង
|
១៩១
|
ឧបមាដោយឈើធំ
|
១៩៣
|
ឧបមាដោយឈើខ្ចី
|
១៩៧
|
ហេតុនាំឲ្យកើតកងទុក្ខ
|
១៩៩
|
ជម្រៅរបស់បដិច្ចសមុប្បាទ
|
២០១
|
ឧបមាដោយឈើធំ
|
២០៣
|
ឧទ្ទាន
|
២០៥
|
មហាវគ្គ
|
|
អភិសមយសំយុត្ត មហាវគ្គ ភាពនៃមហាភូតទាំងបួន
|
២០៧
|
សេចក្តីនឿយណាយក្នុងកាយ
|
២០៩
|
ពោលអំពីការកំណត់ទុកក្នុងចិត្តនូវបដិច្ចសមុប្បាទធម៌
|
២១១
|
ការកើតឡើងនៃសុខវេទនាជាដើម
|
២១៣
|
ពោលអំពីកវឡីការាហារ
|
២១៥
|
ពោលអំពីផស្សាហារ
|
៤១៧
|
ពោលអំពីវិញ្ញាណាហារ
|
២១៩
|
អាហារបួនយ៉ាង
|
២២១
|
ឧបមាដោយជាងជ្រលក់ឬជាងគំនូរ
|
២២៣
|
កវឡីការាហារ
|
២២៥
|
ឧបមាដោយផ្ទះមានកំពូលឬសាលា
|
២២៧
|
សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
២២៩
|
ការរលត់នៃកងទុក្ខ
|
២៣១
|
ឧបមាដោយផ្លូវធ្លាចាស់
|
២៣៣
|
និយាយអំពីការពិចារណាបច្ច័យខាងក្នុង
|
២៣៥
|
ការញុំាងតណ្ហាជាដើមឲ្យចម្រើន
|
២៤១
|
ឧបមាដោយផ្តិលពេញដោយសុរា
|
២៤៣
|
ការលះតណ្ហាជាដើម
|
២៤៥
|
ឧបមាដោយផ្តិលពេញដោយសុរា
|
២៤៧
|
ព្រះមហាកោដ្ឋិតៈចូលទៅរកព្រះសារីបុត្ត
|
២៤៩
|
ការសួររកជាតិជាដើម
|
២៥១
|
ឧបមាដោយបាច់បបុះ
|
២៥៣
|
ព្រះមុសិលត្ថេរជាដើម
|
២៥៥
|
ការសួររកជរានិងមរណៈជាដើម
|
២៥៧
|
ការសួររកជាតិជាដើម
|
២៦១
|
ឧបមាដោយបុរសដែលក្តៅក្រហាយ
|
២៦៣
|
ឧបមាដោយមហាសមុទ្រ
|
២៦៥
|
សុសិមបរិព្វាជកចូលទៅរកព្រះអានន្ទ
|
២៦៧
|
ពាក្យសួររបស់សុសិមភិក្ខុ
|
២៦៩
|
ការសួររកចេតោបរិយញ្ញាណ
|
២៧១
|
ការសួររកទិព្វចក្ខុញ្ញាណ
|
២៧៣
|
សុសិមភិក្ខុចូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគ
|
២៧៥
|
ការសួររករូបមិនទៀងជាដើម
|
២៧៧
|
ការនឿយណាយក្នុងរូបជាដើម
|
២៧៩
|
ការសួររកឥទ្ធិវិធី
|
២៨១
|
ការសួររកទិព្វចក្ខុ
|
២៨៣
|
សេចក្តីឧបមាដោយការចាប់ចោរ
|
២៨៥
|
ឧទ្ទាន
|
២៨៧
|
សមណព្រាហ្មណវគ្គ
|
|
អភិសមយសំយុត្ត
សមណព្រាហ្មណវគ្គ សេចក្តីមិនដឹងនូវជរានិងមរណៈជាដើម
|
២៨៩
|
អន្តរបេយ្យាលៈ
|
|
អភិសមយសំយុត្ត
អន្តរបេយ្យាលៈ កិរិយាធ្វើនូវការសិក្សាជាដើម
|
២៩៣
|
អភិសមយវគ្គ
|
|
អភិសមយសំយុត្ត
អភិសមយវគ្គ ឧបមាដោយស្រះបោក្ខរណី
|
២៩៧
|
ឧបមាដោយស្ទឹងធំ
|
២៩៩
|
ភាពនៃការបានធម្មចក្ខុមានប្រយោជន៍ច្រើន
|
៣០១
|
ឧបមាដោយស្តេចភ្នំសិនេរុ
|
៣០៧
|
ឧទ្ទាន
|
៣០៩
|
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น